Versamelde werke

Die Nag

Stille moeder van erbarme,
droomgevuld u sagte arme,
uit u donker oge straal
heling vir die felste kwaal,
leniging van alle smarte,
balsem in verwonde harte.

[p. 1046]

 

Soeter, sagter, O Beminde,

 

dan van sneeuverkoelde winde

 

op geskroeide lippe strelend

 

raak u sagte hande helend.

 

 

 

Diep' vergetelheid, u duurste gawe,

 

breek die kettings van die slawe,

 

was die bloedskuld van bevlekte harte,

 

neem van snoodste onreg al sy smarte.

 

 

 

Ster-gekroonde, in u skrede

 

bloei die leliekelk van vrede!