Versamelde werke

[p. 1030]

Lalasini

Hoor die lied van Lalasini:

deur 'n skans van witgepluimde riet
uit die glansend' weerskyn van haar strome
ruis die mymering van haar lied
sagter as 'n fluistering in drome;
waar gespitste biesies tril en bewe
sing liefkosend Lalasini
van die liefde in die dag'raad van die lewe.

Uit die sonskyn onder diggedekte bome

doof die glans van Lalasini;
met 'n skittering van goudgevlegte some,
waar die sonvlek deurdring tot haar donker bane
dreun 'n trenodie van weegeklaag en trane;
sing sy van die vreugde onverbiddelik verdaan,
van die liefde wat vir ewig moet vergaan;
treur sy in die sombere skadu
wat geen lewe kan vermy,
wat vir ewig alle liefde skei.

Uit op songevlekte vlaktes

in die wierook van haar wasemgeure,
met 'n stralekrans van lig en kleure
lag in blydskap, singend, Lalasini;
waar die lelies op haar stille stroom
in die sonskyn wieg en droom,

sing sy van 'n juigend' lewe

wat vir altyd na die verre ligpoort strewe;
Van die liefde wat geen afskeid ooit kan deer;
sing sy van die hoop en liefde
wat ook dood en graf trotseer.
- Hoor die lied van Lalasini.