Versamelde werke

(1984)–Eugène Marais– rechtenstatus


Die Dans van die Reën Lied van die vioolspeler Jan Konterdans, uit die Groot Woestyn O die dans van ons Suster! Eers oor die bergtop loer sy skelm, en haar oë is skaam; en sy lag saggies. En van ver af wink sy met die een hand; haar armbande blink en haar krale skitter; saggies roep sy. Sy vertel die winde van die dans en sy nooi hulle uit, want die werf is wyd en die bruilof groot. Die grootwild jaag uit die vlakte, hulle dam op die bulttop, wyd rek hulle die neusgate en hulle sluk die wind; en hulle buk, om haar fyn spore op die sand te sien.
[pagina 1019]
Die kleinvolk diep onder die grond hoor die sleep van haar voete, en hulle kruip nader en sing saggies: ‘Ons Suster! Ons Suster! Jy het gekom! Jy het gekom.’ En haar krale skud, en haar koperringe blink in die wegraak van die son. Op haar voorkop is die vuurpluim van die berggier; sy trap af van die hoogte; sy sprei die vaal karos met altwee arms uit; die asem van die wind raak weg. O, die dans van ons Suster!