Het zangeresje aan de Maas of Vervolg op het kransje van letterbloempjes

[p. 71]

Het vaderlandje lief en alle mooije meisjes.

Wys: Celebrons la haute saite.
Of: Voor het Vaderland en Vryheid.

Wie kan 't lieve Meisje haten?

Meisjes, u en 't Vaderland,

Zal de Belg nooit, nooit verlaten.

Met het krygszwaart in de hand,

Kus ik 't lief Geslagt,

En haar kus, zoo zagt!

Jaagt den warmen heldengloed,
Door myn jong Bataafsche bloed,

Aan uw zydje, neêrgezegen,

Vat uw hand de lauwerkroon,

En gy hangt die om myn' degen;

o Wat staat dien lauwer schoon!

U en 't Vaderland,

Blyft myn hart verpand;

Voor u, schenksters van myn heil,
Heb ik goed en leven veil.

[p. 72]

 

Laaten andren 't goud beminnen,

 

En naar eer en aanzien staan,

 

Door uw' welvaart, Engelinnen,

 

Werd myn hoogsten wensch voldaan.

 

U en 't Vaderland,

 

Blyft myn goud verpand.

 

Als de Belg gelukkig zy,

 

Leeft et Belgsche Meisje vry.

 

 

 

Op een terpje neêrgezeten,

 

Als onze eerste Vadren deên,

 

Doen wy u, al kusschend, weten,

 

Wie ons Land heeft vrygestreên;

 

Dan, dan zingen wy,

 

Vergenoegt en bly,

 

Lang, lang leev' de Batavier!

 

Kroon zyn kruin met eerlauwrier!