Roosjes ziekte.
Wijs: Komt het staal de key te raken.
Ach! wat of het doch mag wezen,
Dat mij deert? ik ben zoo raar,
Als ik Doris werd gewaar.
't Is geen angst, het zijn geen vreezen;
Echter voel ik, door mijn leên,
Zoo van boven, als beneên, bis.
Iets, ik kan het zoo niet zeggen,
Naauwlijks ziet mij Doris aan,
Of ik voel mijn hartje slaan,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
't Klopt, dat ik 't niet uit kan leggen,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
Ach het hart word mij zoo teer,
Als ik hem slechts zie van veer! -
slechts zie van veer. bis.
| |
Gistren nog, ja 'k kan 't niet zwijgen,
Zoo dra ik dien Jongman zag,
Kwam het weêr. 't Is dag aan dag! -
'k Zugt en voel mijn boezem hijgen.
Zou 'er dan geen medicijn
Voor die droeve ziekte zijn?
Als ik maar aan hem mag denken,
En ik kan 't niet tegengaan,
Voel ik weêr mijn hartje slaan,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
Mij dunkt als hij me iets wou schenken,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
Iets, maar ach ik weet niet wat!
Dat in zich iets streelends had,
iets streelends had! - bit.
Maar, welaan ik zal 't eens wagen,
Om, als hij mij weêr ontmoet,
En mij vriendlijk, lachend, groet,
Aan hem zelf na raad te vragen; -
Want mij dunkt mijn hartje zegt,
Roosje, vraagt het aan den knegt,
Die zal u het best genezen.
Maar wat zal ik ondergaan,
Ach! wat zal mijn hartje slaan,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
't Klopt reets harder als voor dezen,
Tik, tik, tik, tik, tik, tik, tik,
'k Vraag hem echter 't ga hoe 't wil,
|
|
Auteursrechtvrij
