Kransje van letter-bloempjes, voor Neerlandsch jufferschap

[p. 25]

Charlotte bij het graf van Werther.

Wijs: Coeur sensible, coeur fidelle Of: o Mijn ziel! leg uw verwagting^(*).

Werther, eeuwig dierbre werther!

Ach! kon Gij de traanen zien,

Die uit de oogen van uw lotje,

Op uw kille Lijkbus, vliên!

Dierbaare Asch, aan mij zoo heilig!

Stofflijk deel, van mijnen vrind,

Die, naar zoo veel grievend lijden,

Hier een stille rustplaats vind.

Slaap hier, zagt, o! koud gebeente

Van den Besten!.. Wreede dood!

Menschenmoorder, waarom trof hem,

Het vergruizend, ijslijk lood? -

Vloei, vloei vrij, o zilte traanen!

Gij zijt al mijn troost, mijn lust;

Gij, gij kunt den weg mij banen

Naar dit graf, waar werther rust.

(*) Zie ons Eerste Stukje, bladz. 34.

[p. 26]

 

Haast hoop ik bij Hem te wezen! -

 

Dierbre vriend, dat ons gebeent',

 

In dit stil verblijf der dooden,

 

Haast, voor altoos; zij vereend!

 

De aard kan mij geen vreugd meer schenken,

 

Neen: het graf, het graf alleen! -

 

Voert me o Koning der verschrikking,

 

Wreede dood, ook grafwaards heên.

 

 

 

Ach! mijn over dierbre werther,

 

Die in de eindlooze eeuwigheid,

 

Van uw harteleed ontslagen,

 

Uw charlotte slegts verbeid.

 

Ik zal komen, levens wellust!

 

Daar, daar zal ons geen verdriet

 

De onafscheidbre vreugd verbiteren;

 

Daar kent men de wanhoop niet. -

 

 

 

Statelijke lijksepressen,

 

Nu ik in uw' lommer schrei,

 

Op het graf van dierbre werther,

 

Zijt gij vrij een lust- valei;

 

Uwe doodsche stille naarheid,

 

Geeft dit kloppend harte lucht.

 

Hier is 't, waar ik, 't droef gewemel

 

Van een foltrende aarde ontvlugt.

[p. 27]

 

Vloei, vloei vrij, o traanen droppen!

 

Werther hoor mijn zuchten aan!

 

Traanen vloeijen op de bloempjes,

 

Die naast uwe lijkbus staan.

 

Eeuwig zal deez' grond getuigen,

 

Dierbre werther, trouwe vrind,

 

Hoe opregt, volmaakt en teeder,

 

U charlotte heeft bemind.

 

 

 

G.M.