Kransje van letter-bloempjes, voor Neerlandsch jufferschap

Aria. Of beede aan de zon.

Wijs: Vous me grondez d'un ton severe.

Rijst, Foebus rijst, verguld de kimmen,
Herschept de duisternis in dag;
Zo eindigt eens, mijn droevig ach!
Wild op 's Hemels toppunt klimmen. bis.

Dit Hart vol klagt,

Vloekt reeds de nagt; bis.

Wijl 'k hier, wijl 'k hier, mijn Julia verwagt. bis.

[p. 11]

2.

 

Die schone komt zo dra g'uw stralen

 

Van 's Hemels tinne heen en weer,

 

Doet schijnen op dees Aardbol neer;

 

En met Majesteit zult pralen, bis.

 

Met gouden glans

 

Aan 's Hemels trans; bis.

 

Rijst, rijst! rijst, rijst! ik wagt mijn schone thans.

Gij rijst wat vreugd, naar 't rijk der sterren,
Klimt boven lugt en wolken-troon,
Tot voor den stoel der hooge Goôn,
Spreid g'uw luister reeds van verre: bis.

Ik wagt geval;

Hier in dit dal; bis.

Julia! Julia! o Goôn! daar is zij al. bis.

Mijn Julia, mijn teerbeminde!
Gij die mijn ziel met hoop vervuld,
Ik wagt u hier met ongeduld;
Kunt ge ooit trouwer Minnaar vinden? bis.

Ik bad de zon;

Aan Thetis bron; bis.

Tot zij, tot zij, op nieuw heur reis begon. bis.

[p. 12]

5.

 

Zal dan mijn min u nooit bekoren?

 

Ach! laat mij eens mijn ander ik,

 

Op dit volzalig oogenblik,

 

Van uwe lipjes 't Jawoord horen: bis.

 

Mijn Julia!

 

Zeg ja, eer 'k gâ; bis.

 

Wat vreugd! wat vreugd! ik hoor het lieve Ja. bis.

Nu zullen wij met vreugd ons dagen
Verslijten in een Huwlijks zoet;
Vereenigt met een blijd gemoet,
Nimmer onzen Echt beklagen. bis.

Dat vrij de Nijd;

Nu berst van spijt; bis.

Nu gij, Julia! alreeds de mijne zijt. bis.