Het schilder-boeck

Van de Oorsaeck.

De oude Latijnen schilderden de Oorsake een Vrouwe, maer de Griecken in jongh kindts gedaente, den eenen voet op een draeyende radt hebbende, en

[fol. 136v]

t'voorste des aenschijns al met hayr bedeckt, en t'achterste des hoofts cael en gheschoren, en met vleughelen aen de voeten. Op t'radt staen, wijst haer onstadicheyt: dat t'aensicht bedeckt is, bewijst, dat de oorsaeck haer aenbiedende menighen onbekent is, die haer daerom laten ongeacht voorby gaen, sonder haer te grijpen: en als sy wech is, vinden geen hayr om vatten, dan caelheyt. Een ander, te weten, Ausonius, Lombaerts Poeet, stelt op de schouderen van der Oorsaeck het beeldt van leet-wesen, om datmen de Oorsake niet waer nemende, dickwils nae der handt berouw ghecrijght.