Het schilder-boeck

Van den Hert, en zijn beteyckeninghe.

Met den Hert wort d'onvoorsichticheyt beteyckent, te weten, daer hy hem^* laet vanghen, tewijle hy luystert nae eenen fluytspeler, want hy de soetheyt des spels geern hoort, en hem selven vergheet.

Met den Hert, waer vooren aen stockskens draden zijn behangen met roode^* pluymen, beteeckent vreese: want voortijts in de jaght waren sy soo omvanghen met stocken, waer aen roode vederen ghespannen hinghen, en sy dorsten siende dese verwaeyen, niet aldaer door loopen.

Hy wort gheschildert by t'ghehoor, om dat hy zijn ooren over eyndt hebbende,^* seer goet ghehoor heeft: doch als hyse laet hangen, hoort hy schier niet met allen, soo dat hy dan licht te vanghen is, soo Aristoteles verhaelt.

De Hinde by een Borne, beteeckent vyerighe begheerte: want sy van heete^* natuere zijnde, heeft geern haer vermaken aen de Borne.

Den Hert met afghevallen hoornen, beteyckent quade avontuer: welcker^* afvallen en herwassen, beteyckent der avontueren oft des ghelucks onstadicheyt: de welghehoornde, ghelijcken de rijckeren de hoornloose, die hun goet zijn quijt worden.

* Onvoorsichticheyt.

* Vreese.

* Ghehoor.

* Vyerighe begheert.

* Quade avontuere, en wisselbaerheyt.