Olijfbergh ofte poëma van den laetsten dagh

[fol. ‡ijr]

Den Achtbaren ende Edelen Heer Pieter Bor Christaensz. Raedt ende Rentmeester generael van Noort-Hollandt, &c. mijnen jongstighen Heer ende goeden Vriendt.

L ist dat yemant, van eenige vercreghen weldaet sijnen weldader, na behooren, niet volcomelijck en vermagh te verghelden, soo ghebiedt hem nochtans de natuerlijcke Reden, met dancbaerheyt (die ten aensien des weldoenders dickwils meer in weerden is, dan ander belooningh) te voldoen het gene daer hy andersins in ghebreke soude moeten blijven, dese selve reden dwingt mijn innerlijck ghemoet, my oock aen uwer E. voor ontfangen vriendtschappen niet onachtsaem te versuymen, maer te betoonen met wat toegheneghen lust ick ontsteken ben, de gheschiedde weldaden met een danckbaer herte te bekennen, waer toe ick al overlange my met veel meer wille dan macht bevonden hebbe, om tselve aen uwer E. eens dadelijck te laten blijcken, ende noyt gheenen goeden bequamen middel daer toe voorghevallen zijnde, tot dat my ter handen ghecomen is, (onder ander naghelaten schriften van wijlen onsen wel beminden ende goeden bekenden Vriendt Karel van Mander sijne gedichten vanden Olijfberg of Iongsten dagh, de welcke (boven dat hy daer in volcomelijck den maetdicht vande Fransche comune versen ghevolght, ende

[fol. ‡ijv]

over al ongheschuymt Nederduytsch gebruyckt heeft) zijn so vermakelijck ende nut, dat niemant de selve met reden en soude connen berispen, want die maer somtijts een weynich tusschen tijdt hem en verontledight om die met aendacht te overlesen, salse bevinden meer leersaem ende stichtelijck te wesen, dan mijn penne soude connen betuygen: ende dewijle dat ick weet dat uwer E. een oprecht liefhebber zijt van alle goede ende menschenutte schriften, so hebbe ick my durven verstouten, dese teghenwoordighe (met een dienstwilligh hert) in alle ootmoedicheyt uwer E. aen te bieden ende op te offeren, biddende dit mijn doen niet gheheel te verachten (want soo ick hier in misdoe, dat gheschiedt nochtans al meenende uwer E. te believen) ende niet te aensien de cleenigheyt der gifte, maer die te ontfangen met sulck een herte, alsse tot bewijs der danckbaerheyt (als voorsz) van voor ontfanghen vrientschappen uwer E. toegheeyghent worden, op datse onder de bescherminge van uwer E. naem, alle man door den druck souden mogen gemeene gemaeckt worden, om te beter voor alle nijdighe laster-tongen te mogen bevrijdt worden, wenschende dat Godt, de Bor ne alles goets uwer E. naer een lang ghesont ende welvarende, tijdelijck, een saligh oneyndelijck eeuwigh leven verleenen wil, Amen. Te Haerlem Anno 1609. desen 17. Maert.

Van uwer E. dienst schuldigen ende goetwillighen Dienaer

Passchier van Westbusch.