Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 257]
| |
[SOnder Godt, niet zijn alle Menschen wercken]Een nieu Liedeken, op de wijse: Nae mijnen sanck wilt hooren altemale.SOnder Godt, niet zijn alle Menschen wercken,Ga naar margenoot+
So men mocht mercken // ter tijdt Eli wel,
Sijn sonen, twee onnutte boose Clercken
Deden verstercken // den tooren Gods fel
Tusschen t’volck van Israel gepresen // wijt
Is op desen // tijt
Met den Philistijnen op geresen // strijt,
Al bewesen // vlijt
Dapper snel // Israel // liet daer op den velde
In des doots ghewelde // vier suysent ghetelde,
Hoe haer Godt soo quelde // spraken sy daer naer,
En die Arcke claer,
Des verbonts eerbaer
Namen sy met haer,
Op dat haer gheholpen waer.
Hophni, Pinehas, Elijs sonen t’samenGa naar margenoot+
Met de Arcke quamen in den leger gaen,
Een groot gheschal van vreucht was daer te ramen,Ga naar margenoot+
En dit vernamen // haer vyanden saen,
Hoe die Arcke Gods haer quam genaken // by,
Beangst spraken // sy,
Wie sal ons van dese Goden maken // vry,Ga naar margenoot+
Hoe ontraken // wy?
Die vailliant // hebben t’landt // Egypti gheslaghen
| |
[pagina 258]
| |
Met allerley plaghen,
Weest sonder vertsaghen,
Wilt int strijden dragen // u als mannen fijn,
Ga naar margenoot+Ghy elck Philistijn,
Dat wy met ghepijn
Gheen dienaers en zijn
Der Hebreen op dit termijn.
Ga naar margenoot+Als nu ginc dan, op een strijden en vechten,
Israel met slechten // moede henen vloot,
En liet daer doodt // dertich duysent voetknechten,
Ga naar margenoot+T’was wel ten rechten // eenen slach seer groot,
Elijs sonen storven daer beschuldich // dat
Ga naar margenoot+Arcken guldich // vat
Wert ghenomen, Eli seer sorchvuldich // sat
Onverduldich // mat,
Dit gehoort // rechte voort // viel gheheel t’onvreden
Ga naar margenoot+Achter om beneden // brack den hals ter steden,
En is overleden // maer die Arcke tot
T’Philistijnen lot // bevoer tot Asdod,
In den Tempel bot,
Ga naar margenoot+By Dagon haren Afgodt.
Smorghens als die van Asdod vroech op stonden,
Ga naar margenoot+Haren Dagon vonden // sy ghevallen daer
Op sijn aenschijn voor d’Arcke ongeschonden,
En gingen hem gronden // op sijn plaetse, maer
T’volck der Philistijnen smorgens an den // dach,
| |
[pagina 259]
| |
Meer met schanden // sach,Ga naar margenoot+
Hoe dat Dagon sonder hooft oft handen // lach,
En noch van den // slach,
Die God gaf // fel en straf // daer in alle palen,
Liedt t’volck sonder dralen
Heymelijcke qualen,
De Arcke te falen // waren sy bedachtGa naar margenoot+
T’samen met eendracht,
Doch waer mense bracht,
s’Heeren handt met crachtGa naar margenoot+
Was de lieden te onsacht.
Prins, als de plaghen seer werden te groeyen,
En t’lant overvloeyen // van menige muys,
Sonden sy d’Arcke met twee jonge KoeyenGa naar margenoot+
Die men hoorde loeyen // wederom nae huys,
Dit exempel dient t’onsen vermeere // yet
Dat men leere // siet:
Hoe Godts Gheest den Afgodischen seere // vliet,Ga naar margenoot+
En den Heere // niet
En heeft sin // te zijn in // een ziel onbequame
Boosachtich in fame,
Oft in een lichame
Zijnde gehoorsame // noch de zonde mal,
Want Christus voor al
Gheen deel noch aenval
| |
[pagina 260]
| |
Noch oock nemmermeer en sal.
Een is noodich. |
|