Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[ALs Iesus is ghecomen]Een nieu Liedeken, Op de wijse: Ick hebbe die groene straten, soo dickwils ten eynde ghegaen.
Ga naar margenoot+ALs Iesus is ghecomen,
In de stadt van Capernam,
Een Hooftman hevet vernomen
Die stracx tot Iesum quam
| |
[pagina 143]
| |
Een hooft over hondert knechten,
Maer eenen van haer lach kranck
Soo heeft hy dat gaen befechten,
Want liefde hem daer toe dranck.
Hy hadt oock seer ghestichtich,
Tot Iesum den noot vertelt
Heer mijnen Knecht licht gichtich
En wordt oock soo seere ghequelt.
Iesus verhoorde sijn saken
En antwoorde op sijn versoeck
Ick sal af comen en maken
Hem weder ghesont en cloeck.
Den Hooftman antwoorde volheerdich,
Tot Iesum ootmoedich en sprack
O Heer, ick en bens niet weerdich
Dat ghy comt onder mijn dack.
Maer wilt een woordeken spreken,
Soo sal daer uyt wel terstont,
Van alle sijn ghebreken,
Mijn knecht wel worden ghesont.
Ick ben vaer mijnen bediede
Eens anders magt onderdaen,
Als ick mijn knechten ghebiede,
Dat laten sy niet, sy gaen.
Als ick segghe tot den eenen,
Comt hier, hy comt metter spoet
Den ander souder vercleenen
Doet dat, hy dat haestelijck doet.
Iesus door dese woorden
Verwonderde hem aldaer
| |
[pagina 144]
| |
En heeft tot al diet hoorden,
Daer wasser een groote schaer.
Van desen Man gaen oorconden,
Ick en hebbe, verstaet dit wel,
Sulck gheloove niet ghevonden,
Binnen heel Israel.
Noch seyt die Heere ten besten
Daer sullender vele te saem
Comen van Oosten en Westen,
En sitten met Abraham.
Isack en Iacob vreuchdich,
Int Hemelsche rijcke ghewis,
Maer die kinders ondeuchdich
Sullen in die duysternis.
Daer knersinghe der tanden
Sal wesen, soo Christus sey,
Want door dat eeuwich branden
Sal comen een groot gheschrey.
Iesus die seyt gaet henen,
Tot den Hooftman onverdooft,
Die voor hem was verschenen,
V gheschiede soo ghy ghelooft.
Den Hooftman die ginck deure
Seer blijde op t’selve pas,
En bevandt ter selver ure
Dat Iesus sijn knecht ghenas.
T’Gheloove is een vertrouwen
Van dat men hoept, soo men vijnt,
Het schickt hem sonder flouwen
Nae t’ghene dat niet en schijnt.
| |
[pagina 145]
| |
Prince.
Ghy saecht oock aen het verneren
O Princelijck Medecijn,
Hoe wel condt ghy cureren
Sonder cruydt of plaester fijn.
Schickt u nae den tijt. Rom.12.12. |
|