Het Herder Pijpken (1603)

Het Herder Pijpken

(1603)–Karel van Mander– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


[GHy die een noodich acht] Een Schriftuerlijck Liedeken, Op de wijse: Languier me faut. GHy die een noodich acht Staet altijt op de wacht, Den vyandt dagh en nacht Ons als een Leeuw om gaet Strijdt vroom door Christus cracht En door sijn sterckheyts macht, Altijt seer wijs bedacht Den boosen wederstaet, Grijpt aen nae Paulus raet, Gods harnasch vroech en laet, Tot uwer baet, Met t’sweerdt des gheest Om daer mede onbevreest Te campen vry,
[pagina 128]
Teghen minst ende meest, Die nu tot allen ty Bin dit weerelts foreest Door der Draken tempeest Sullen aenvallen dy Noodich Gode ghenaeckt In den ghebede waeckt, Wederstaet en versaeckt, Den Duyvel dat hy vliet Hoe leelijck hem een Schilder maeckt Nochtans menich ontschaeckt Die uyt vasticheyt raeckt Al door sijn loos bediet Want sy sijn diepheyt niet En kennen, soo men siet, Maer uyt ghewiet Zijn Zuydt en Noort, Door sijn oproer en discoort, In haren sin Vleeschelijck zijn verstroort, Gods liefde tot salicheyt ghewin Niet achten soot behoort, Maer verlaten het woort, Dat daer is van t’begin. T’is noot dat arghernis Comt, seght Christus ghewis, Maer wee den Mensch die is Oorsaeckt in desen maer, Vervolghers en Ketters Sect is Beyde ghelijck slaen mis
[pagina 129]
Van Gods ghenade fris, Maer maken openbaer, Die Gheloovighe schaer, Met haer tormenten swaer, Beproeven haer Als goudt int vier, Met gheroep en groot ghetier Maken sy twist Neffens s’Gheest leere fier Gods ghenade die wordt verquist, Door haer doen vol dangier, Een heylich schijn sy hier Maer toonen met erg list. Hoe noodich ist voor quaet rappoort Te achten op Gods woort, Daer mede men verstoort Alle aenslaghen groot, Die nae een reghel Schrifts accoort, Hier wandelen soo’t behoort, In die nieuwe gheboort Zijn beschermt in den noot Want ghecruyst en ghedoot Hebben s’vleeschs Lusten bloot Sonder aenstoot Is haren padt Nae Ierusalem de stadt, T’vreden ghesicht Bewoont sonder muer plat, Godt den Heer diet alle verlicht Is den muer omme dat,
[pagina 130]
Bewaert sijn Burghers prat, In vreden wel ghesticht Den Priester en Levijte saen Die sijn voor by ghegaen, Sonder hem by te staen Die ghewont lach half doot Maer een oprecht Samaritaen Die heeft hem wijs beraen, Op sijn beeste ghelaen, En holp hem in den noot, Want daer en helpt devoot, Gheen Ioodsch besnijden bloot, Oock cleyn noch groot Haer Sermonen, Maer noodich was te gheschien Een offer, merckt, Zijnde eeuwich van weerdien, Met heven u salicheyt versterckt Dat aen u wordt ghesien T’gheloove t’allen tien, Dat door de liefde werckt. Noodich begheeft tot offerhant V lichaem Gode, want Paulus met goet verstant, Bidt dat de Broeders vroet Haer niet stellen in samblant, Als de weerelt permant, Maer levendich playsant Heylich u Gods dienst doet, Soo proeft met een reyn ghemoet
[pagina 131]
Welck t’wel behaghen goet, En wille soet, Is van Godt alleyn, Maer niet meer van u certeyn Houdt dan t’behoort, Maer naer Gods gave reyn Voeght u met hem accoort Als Hemels borgher reyn, Die sijnen Capiteyn Altijts volght nae sijn woort. Dit Liet // besiet // met onderscheyt Dat u wordt by gheleyt Hoe wel in die waerheyt Ghy ghesterckt zijt, neemt int goe Noodich soo ons Petrus seyt Vermaent ende gheweyt Met Gods woorden planteyt Die ghy weet, en staet toe, Zijt verwerckt als de vroe, Dat ghy met coelen bloe Niet en wordt moe In de Woestijn, Maer naer dat landt Celestijn, Treckt wel ghemoet Als Israelijten fijn, Ghetroost door Gods belofte soet Door sijn woorden devijn, Ons seer noodich en goet. Door P.T. Rien sans Croyx. Int Cruys heeft elck verdriet, Sonder Gheloof ist al niet.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank