Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 20]
| |
O Moses schoon // persoon van grooter macht
In Egypten sacht,
Wat gheloof oft wat cracht,
Beroert doch u gedacht,
Dat u versmaet gheslacht,
Dus comt in uwen sin,
Pharaons dochter soon, o Prince groot geacht,
Ionsticht u toelacht,
Wellust der zonden nacht,
Wat ist daer ghy op wacht,
Dat ghy niet meer en tracht,
Ghelijck als int begin,
Nae al dit aerdtsch ghewin,
Dunckt u dat weerdich min,
Dan hier te leuen in // ongemack en ghepijn
In der Woestijn,
Iae te zijn een Schaepheerder
Is u niet weerder
Liever begeerder, eere vreucht en solaes,
Dan te verkiesen vry,
De versmaetheyt Christi,
Elcken tot spot daer by,
Voor my de weerelt sy,
Wert ghy jae ampel dwaes.
O Weerelt dat // den schat Egypti al,
T’wellustich gheschal,
Niet en is mijn beval,
Dat is om dattet sal,
Vergaen te niet en schal,
Met al u heerschappijen,
| |
[pagina 21]
| |
Dies verkies ick t’lijden met mijns Godts getal,
Hier in dit aerdtsche dal,
Niet achtend’ u ghekal,
Al houdt ghy my voor mal,
Nae dit bitter als gal,
Sal my eens soet gheschien,
Hierom t’allen tien,
Houd’ ick my vast aen dien
Ick niet en can ghesien // ghelijck of ick hem claer,
Saegh’ openbaer,
Want daer en is doch nerghen
Schalcken of erghen,
Die hem verberghen // voor mijns Godts ooghen can,
En hy sal elcke daet
Der Menschen goet oft quaet
Brengen int oordeels raet,
Daer yeghelijck ontfaet
Loon nae sijn wercken dan.
Pharo seer fel // is snel op u verstoort,
Hebbende verhoort,
Dat ghy ghedaen hebt moort,
En oock begraven voort
Den Mensche met een woort,
Ghenoemt der zondern lyf
Ghy moet als ballingh vluchten buyter poort,
Het zy Zuyt oft Noort,
Eer men u brandt oft smoort,
Want t’is al wel bespoort,
Dat u leuen discoort
Is van t’ghemeen bedrijf,
| |
[pagina 22]
| |
Daer Man en Wijf,
In leeft, tot mijn beclijf,
En Israels verblijf // moet oock nu lijden noot,
Pharo is doot
Die Ioseph groot // wel kende,
Met al sijn bende,
Dus in ellende, vliet en neemt u vertreck,
Hadt ghy nae mijnen aert
Willen leven, ghy waert
Weeldich en rijck vermaert
Maer loopt nu henen, spaert,
Lijdt hongher en ghebreck.
Adieu vuyl slijck // rijck van Egypten eest
Doncker foreest,
Want mijnen sin is meest,
Op Christi rijck en feest
Die my door sijnen gheest
Cracht, troost, en vreucht in plant,
Voor Pharons toorn niet te zijn bedeest,
Noch oock niet beureest,
Voor t’nijdich slanghe beest,
Dat altijts maeckt tempeest,
Teghen den rechten keest,
Van des waerheyts verstant,
Op Godt hoop ick, want
Sijn almachtighe hant
My vry aen elcken cant // bewaert ende gheleydt,
Regiert en weydt,
En sie vast op’t beloonen,
Van’t eeuwich woonen,
| |
[pagina 23]
| |
Niet op’t vertoonen // van d’aertsche dingen cranck
Dus blijf ick in sijn huys
Een oprecht Dienaer cuys,
Al mijnen roem is t’cruys,
Des Heeren // voor concluys
Moet hem sijn prijs en danck
Een is noodich.
|
|