De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Godt schiep den Man eerst van den begin.Wy vinden seer claerlijc in Gods woort,
Hoe Man end' Wijf behoortGa naar margenoot+
[Te] leuen in accoort,Ga naar margenoot+
[Elc]kander recht beminnen:
[Ma]er lacen de liefde, deur twist en discoort
[In] vele haest versmoort,
[Da]er uyt comt voort en voort
[Tw]ist in veel huysghesinnen:
[W]ant een vrouwe onbeleeft
[D]aer den Man gheen vreucht aen heeft,Ga naar margenoot+
[M]aeckt hem, wilt dit ghehinghen,
[V]erdrietich tot allen dinghen.
Een quade vrouw soo Syrach sprack,Ga naar margenoot+
[Al]s sy met toorn ontstack,
[S]y verandert als een sack,
[I]n haer aensichte stuerich,
[T]ot goet doen is sy luy en slack,
| |
[pagina 334]
| |
Gheeft den man menighen snack,
Ga naar margenoot+Als een druypende dack,
Is sy kijuende gheduerich:
Den man is wel ghequelt
Die alsoo is ghestelt,
Hy moet dat wel beweenen
Ga naar margenoot+Sy is als etter in sijn beenen,
Gheen listiger hooft segt ons Syrach jen[t]
Ga naar margenoot+Als dat hooft van een Serpent,
Gheenen toorn bekent
En gaet bou[e]n des Wijfs toorn
Ick woonde lieuer by Leeuwen ghewent,
Ga naar margenoot+En by Draecken ongheschent,
Dan een quaet Wijf ontrent,
Als sy haer gaet laten hooren,
Ga naar margenoot+Sy spreeckt dat niet betaemt,
En haren Man beschaemt
Deur haer ongheschickte wesen,
Soo wy in Syrach lesen.
Ghepresen en wordt een qua Vrouwe nie[t]
Ga naar margenoot+Waer men, vaet mijn bediet,
Al de Schrift deure siet,
Maer aenghewesen hare vlecken,
Ga naar margenoot+In ander houen sy altijdt wiet,
En als dit soo gheschiet,
Can sy seer veel verdriet
Daermede wel verwecken:
Want sy heelt, vaet mijn bescheet,
Al dat sy niet en weet.
Ga naar margenoot+Sy heeft dat vooren spreken,
| |
[pagina 335]
| |
[Dit z]ijn al qua ghebreken.
[Go]dt schiep den man, seer wijs beraen,Ga naar margenoot+
[Vin]den wy gheschreuen staen,Ga naar margenoot+
[Dae]rnae t'Vrouwelijck graen
[Schi]ep hy uyt sijner zijdeGa naar margenoot+
[Niet] om den man te bouen te gaen,
[Ma]er wesen onderdaen,Ga naar margenoot+
[Hoor]ende sijn vermaen
[Seer] onderdanich blijde:Ga naar margenoot+
[Wa]nt ten schickt niet te saem,
[Tw]ee hoofden op een lichaem,Ga naar margenoot+
[Dus] hoort den man ten fijne
[Haer] ouerhooft te zijne.
[M]aer lacen dit wort by vele verkeert,
[Die]'t Houwelijck vermeert
[And]ers dan Schriftuere leertGa naar margenoot+
[Soo] men mach sien en hooren,
[De] liefde die wort seer haest verteert,
[Da]er de Vrouwe verheert.
[De]n man wordt niet gheeertGa naar margenoot+
[M]aer sy willen woonen vooren,
[T'i]s Salomons verstandt,
[Be]ter in een woeste landt,
[Te] woonen eendrachtich,Ga naar margenoot+
[Da]n by een Wijf kijfachtich.
Een schamel Godtvreesend' Vrouwe eerbaerGa naar margenoot+
[En] spreke ick niet te naer,Ga naar margenoot+
[W]ant ick en meene haer
[Do]ch gheenichsins daer mede.Ga naar margenoot+
[Di]e haer beroepinghe wel nemen waer,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 336]
| |
Die zijn int openbaer
Als schoone lichten claer,
Ga naar margenoot+Met haren Man in vrede:
Ga naar margenoot+Want een goet wijf int slot,
Ga naar margenoot+Is een gaue van Godt,
Ga naar margenoot+Die my, lof Godt ghepresen,
Goote jonste heeft bewesen.
Schickt u nae den tijdt. Rom.12 |
|