De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
nae de wijse: Maechdelijck pilaer // eerbaer.
GHy Christen schaer // eerbaer,Ga naar margenoot+
Neemt uwen roep claer // wel waer,
[O]m verblijen hier naer // aldaer
[G]heen scheyden en werdt meer:
[A]ls rechte Israelijten,
[V]olghende Christus leer,
[L]aet ons beloften quijten,
[D]at wy vaten ter eerGa naar margenoot+
[O]orbaer tot elcken Keer
[W]esen van den Huysheer,
[D]at deur goet ghereucht // beweucht
[D]en blinden met vreucht // tot deucht,
[E]n op dat ghy meucht // vol jeucht
[W]assen in Christo seer.
Wast nu ter tijt // met vlijtGa naar margenoot+
[A]ls rancken wijt // int crijt
[O]p dat ghy zijt // bevrijt
[V]an Gods toorn vertsaecht,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 292]
| |
Die hem sal openbaren
Soo Paulus ghewaeght,
Op alle boose scharen
Die nae Godt niet en vraeght,
T'sal noch worden beclaeght:
Wie in hem gheen vrucht en draeght, Sal hy nae Schrifts bedien // afsnien,
Dus wilt wel in tien // toesien,
Ga naar margenoot+End' de boosheyt vlien // verbien
Sal hy, die Godt behaeght.
De boosheyt quaet // weerstaet
Niet met den praet // maer daet
Ga naar margenoot+Met goeden raet // nae gaet
Christum den Herder fijn,
Die ons heeft ghenesen
Ga naar margenoot+Met olye, en met wijn,
End' veel liefde bewesen,
Als onsen Medecijn,
Hy droech al ons ghepijn:
Deur sijn woorden deuijn
Ga naar margenoot+Ghenas nae Schrifts vertel // seer snel,
Israel // oock wel
Ga naar margenoot+Van der slanghen fel // t'ghequel
Was doodelijck fenijn.
T'fenijn seer bloot // was groot,
Dat der slanghen hoot // uytschoot,
Ga naar margenoot+Maer deur Christus doot // minjoot,
Is dat tot niet ghebracht:
Satan die heeft verloren
Sijn gheweldighe macht,
| |
[pagina 293]
| |
[D]aerom is hy vol toorn,
[So]eckende dach ende nacht:
[La]et ons houden goe wacht,
[He]t uytvercoren gheslachtGa naar margenoot+
[G]aet hy met behent // ontrent,
[Al]s een Leeu bekent // die schent,
[O]p dat hy verblent // afwent,
[V]an Godt hooghe gheacht.
Gaet onghestoort // doch voort
[D]oor die enghe poort // soo't behoort,Ga naar margenoot+
[E]n maeckt gheen discoort // int woort,
[A]ls eerlijcke leen:Ga naar margenoot+
[E]n wilt niet teghenstrijden
[G]helijck de Phariseen,
[D]ie den Heere benijden,
[E]n verstootten sijn reen,
[D]at was meest dat sy deen:
[W]ant sy waren van beneen,Ga naar margenoot+
[E]n hebben den Heylant // vailjant,Ga naar margenoot+
[A]en een cruys ghespant // met schant,Ga naar margenoot+
En dien hy sant // int lant,Ga naar margenoot+
Die hebben sy oock bestreen.Ga naar margenoot+
Satan bevecht, Gods knecht,Ga naar margenoot+
Die nu t'onrecht, aflecht,Ga naar margenoot+
Soo ons Iob seght // die slecht
Godt vreesde en sijn ghebodt:
Sijn wijf die hem wel kende,Ga naar margenoot+
Die heeft hem oock bespot,
En sprack in sijn ellende,Ga naar margenoot+
Blijft ghy noch vast by Godt:
| |
[pagina 294]
| |
Iob die antwoorde tot
Haer: ghy spreeckt als Wijven sot:
Want hebben wy dat goet, seer vroet,
Met ouervloet, men moet
Oock teghenspoet, onsoet
Ontfanghen voor ons lot.
Prince vermaert, t'welvaert,
Ga naar margenoot+Met goet regaert, bewaert,
Want onsen aert, beswaert
De Ziele menichfout,
In dit leuen dangierich
Wel vast op Godt betrout,
Op dat de liefde vyerich
Nemmermeer en verflout:
En wordt nemmermeer stout,
Al wordt ghy hier benout
Ga naar margenoot+Met veel boos, verknijs, afgrijs,
Soeckt met auijs, seer wijs,
Int Paradijs, u spijs,
Ga naar margenoot+Van dat leuende hout.
Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|