De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
[Lof Godt seer goet eeuwighen vrede[n] Vo[rst]Nae de wijse: Och Godt aenhoort mijnen droeuighen sanck.
Ga naar margenoot+LOf Godt seer goet eeuwighen vrede[n] Vo[rst]
Die ons met cost
Hier daghelijcx comt spijsen,
| |
[pagina 275]
| |
[Die e]lck te drincken gheeft nae sijnen dorst,Ga naar margenoot+
[Hebt] ons verlost
[Wt] des vyandts verknijsen,Ga naar margenoot+
[Wa]nt ghy stondt my, dit segghe ick vry,
[Tot] der doot by, dies moeten wy
[V al]tijdt louen en prijsen.Ga naar margenoot+
[L]ouen moeten wy desen Godt expeert,
[Hy i]st wel weert
[Voo]r al sijn gauen goedich,Ga naar margenoot+
[En] maeckt dat hem elcken mensche geneert,
[Wa]t elck begheert
[Da]t gheeft hy seer vrijmoedich,
[Di]es u daer of, moet wesen lof,
[Da]t ghy soo grof, aen slijck en stofGa naar margenoot+
[Be]wijst u goetheyt ouervloedich.
[O]uervloedich Godt wijsheyt by hen heeftGa naar margenoot+
[W]ien hyse gheeft
[E]n salt niemandt verwijten,
[M]aer heeft hen lief, die voor voor sijnen name beeftGa naar margenoot+
[S]ijn woordt aencleeft,
[D]aer in haer tijdt verslijten,
[D]ie s'Heeren ghelt, dickmaels voortelt,Ga naar margenoot+
[S]trijdt en ghewelt, aen een vroom Helt
[O]nder de voeten smijten.Ga naar margenoot+
Smijt onder voet, victorieus verwint,Ga naar margenoot+
[E]n zijt ghesint
[N]ae uwen Vader reene,
[D]ie hem liefheeft, wort ooc van hem bemint
[D]atment bekint
[A]en sijn goetheyt niet cleene:
| |
[pagina 276]
| |
Ga naar margenoot+Want hy woont meest, met sijnen Ghees[t]
Ga naar margenoot+In dit foreest, by die hem vreest,
Ga naar margenoot+Sijn waerheyt soecken te verbreene.
Ga naar margenoot+De waerheyt goet, doet hier op Aerd[en] con[t]
Ga naar margenoot+En wilt u pont
Ga naar margenoot+In d'aerde niet begrauen,
Op dat wy moghen int ghelooue ghesont
Ga naar margenoot+Met eenen mont
Ga naar margenoot+Godt dancken van sijn gauen,
Dat hy voorsien, heeft bouen dien,
Van sulcke lien, die t'allen tien
Ga naar margenoot+In den oogst wercken en slauen.
Ga naar margenoot+Slauen wilt ons noch senden Godt mi[n]joo[t]
Den oogst is groot,
Ga naar margenoot+De arbeyders zijn weynich,
Ga naar margenoot+Dus sendt hier uwen heyligen Geest devo[ot]
Die ons dat broot
Gheeft van den Hemel reynich,
Op dat elck let, mach worden bet,
Met goet opset, blijft onbesmet
Van der zonden vileynich.
Ga naar margenoot+Vileynich boos, doot was ick lange t[ijt]
Gheworden quijt
Dat ghy my hadt ghegheuen,
Ga naar margenoot+Mijn goet verquist, tot mijn selfs onpro[fijt]
Ga naar margenoot+Deur s'Duyuels nijt
Ga naar margenoot+Vervreemdt van t'eeuwich leuen:
Ga naar margenoot+Die't al vermocht, heeft my ghecocht,
Daer nae ghebrocht, in de Bruyloft,
Daer vreucht, in deucht, groot wort bedreu[en]
| |
[pagina 277]
| |
[Be]drijuen vreucht, laet ons met goet accoort
[In G]odes woort,
[Dat] nemmermeer verlaten,
[Op d]ie daer puer, duer de nieuwe herboortGa naar margenoot+
[Ma]ch comen voort
[Veel] vruchten, bouen matenGa naar margenoot+
[Laet] lichten claer, int openbaer,
[Op] dat door haer, mach uwen VaerGa naar margenoot+
[Ghe]presen zijn van die u haten.
[H]aten laet ons de boosheyt vol dangier,
[En] haer bestier
[Mo]eten wy laten varen:
[Al m]aken sy dickmael seer groot ghetier,
[Tre]cktse uyt dat vyer,Ga naar margenoot+
[Wa]er ghyse cont vergaren,
[On]tleent haer wat, van haren schat,
[Da]t ghy een vat, in Zions stat,Ga naar margenoot+
[Cr]ijght van de Egyptenaren.
Want Godt die wil dat men winninghe doet,Ga naar margenoot+
[M]et al sijn goet
[D]at hy gheeft sonder sparen:
[W]ant haestelijck sal hy comen met der spoet,
[D]en stouten moet
[D]ie sal hy oock beswaren,Ga naar margenoot+
[O]ock spreken slecht, ghy schalcken knecht,
[W]ist ghy mijn recht, alsoo ghy secht,
[D]at ick een man was om te vervaren.
Hoe hebt ghy t'gelt, dat ic u gaf voorwaer
[I]n d'aerde swaer
[V]erborghen sonder schromen,
| |
[pagina 278]
| |
Ghy hadt met recht soo veel int openbaer
Den wisselaer
Ghegheuen, als den vromen,
Onwijs beraen, dat niet ghedaen,
Soo moest hy saen, seer belaen,
Ontfaen, dat eeuwich verdomen.
Ga naar margenoot+Den goeden knecht, die recht hielt sijn verbondt
En met een pondt
Thien pondt winninghe dede,
Ga naar margenoot+Om dat hy hem daer in ghetrouwe vondt,
Stelde hem terstondt
Ouer thien schoone steden:
Want wie daer heeft, men hem noch gheeft
Op dat hy leeft, en niet en sneeft,
Want hy gaet in s'Heeren vrede.
Vredelijck Godt, Prince van grooter macht,
Doch niet veracht
Ons arme Creatueren,
Ga naar margenoot+Maer wilt ons altijt geuen nieuwe cracht,
Bestelt toe wacht
Ga naar margenoot+Altijdt op Zions mueren,
Ga naar margenoot+Op dat den Godt, der Weerelt sot,
Met al sijn rot, niet en bespot
Ga naar margenoot+Zion, die hy soeckt te verschueren.
Ga naar margenoot+Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|