De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Christen Broeders laet u leeren. | |
[pagina 272]
| |
Ga naar margenoot+LAet ons den Heere louen en prijsen,
En verjolijsen, gheestelijck beraen,
Want hy heeft, nae Schrifts uytwijsen,
Ga naar margenoot+S'vyandts verknijsen, te niete ghedaen,
Ga naar margenoot+Als een goet Herder ons by ghestaen,
Ga naar margenoot+Heeft ons ghebrocht op goede weyt,
En heeft oock noch, sonder bedroch, ghesey[t,]
Ga naar margenoot+T'is al bereyt,
Bewijst my doch ghehoorsaemheyt,
Mijn heerlijcke Majesteyt
Ga naar margenoot+Sal ick u gheuen, t'eeuwich leuen,
Voor uwen arbeyt.
Ga naar margenoot+Daerom laet ons tot allen tijden,
De zonde mijden, als een Serpent,
Ga naar margenoot+Tot in den endt, daer teghen strijden,
Sonder afglijden, van't fundament,
Ga naar margenoot+T'welck is Christus seer excellent,
Daer Zion schoon op staet ghebout,
Ga naar margenoot+Die op den steen, groot en cleen, betrout,
En vast aenhout,
In der liefden niet en verflout,
Maer wat dat eeuwich is, aenschout,
Ga naar margenoot+Tot u vercloecken, wilt dat soecken
Eer dat u berout.
Ga naar margenoot+Te late ghedaen, en sal ons niet baten,
Als wy verlaten, van den Heere zijn,
Al hadden de dwase Maechden haer vaten
Sy zijn verwaten, uyt Gods Rijcke fijn,
Elck wacht hem van sulck ijdel schijn,
Op dat u alsoo niet en gaet,
| |
[pagina 273]
| |
[Wan]t die nae hillich, schijn gewillich, staet,
[O lieu]e wat raet?
[Wan]neer Gods Sone delicaetGa naar margenoot+
[Sal c]omen, om te straffen t'quaet,
[In de] wolcken, alle volckenGa naar margenoot+
[Gheu]en loon nae daet.Ga naar margenoot+
[El]ck wert geloont, na Paulus schrijuen,Ga naar margenoot+
[Ma]nnen en Wijuen, wie dat het zy,Ga naar margenoot+
[Nae] dat sy hier op Aerden bedrijuen,Ga naar margenoot+
[Dae]r by salt blijuen, verstaet wel my:
[Hoe] sullen die dan wesen vry
[Die] hier altijdt sijn boete spaert,
[End]e volghen, haer verbolghen, aert,Ga naar margenoot+
[Die] boosheyt baert,
[Hoe] sullen die worden beswaert,
[Als] hem de Sone Gods verclaert,Ga naar margenoot+
[Dat] al haer vruchten, tot versuchtenGa naar margenoot+
[Su]llen zijn vergaert.Ga naar margenoot+
Dan sal daer onder de verloren bende,Ga naar margenoot+
[Ee]n groot ellende, eeuwelijck gheschien,
[Da]t loon der zonden sal comen int ende,
[Di]e niet en kende, dat Goddelijck ingien,Ga naar margenoot+
[Di]e en sullen weten waer henen vlien
[Als]se de Heere opweckt hier naer,Ga naar margenoot+
[Su]llense vluchten, met versuchten, swaer,Ga naar margenoot+
[Ni]et weten waer,Ga naar margenoot+
[Lo]opende tot die berghen daer,Ga naar margenoot+
[En] werdt oock gheen vrede voor haer,
[M]aer onghenade, ouer de quade,Ga naar margenoot+
[S]egt Paulus claer.
| |
[pagina 274]
| |
Daerom laet ons wel sorghe draghen,
Ga naar margenoot+Dat sulck beclaghen, ons niet en comt a[n]
Dat wy den Heere moghen behaghen,
Die was gheslaghen, voor Wijf en M[an]
Om ons te helpen uyt den eeuwighen b[an]
Ga naar margenoot+Daer wy al in laghen gheuaen,
Heeft hy verduldich, t'menichuuldich, sl[aen]
Ga naar margenoot+Al onderstaen,
Ga naar margenoot+Hy en is ons niet voorby ghegaen,
Maer als eenen Samaritaen
Al onse wonden, zijn verbonden,
Dat heeft hy ghedaen.
Ga naar margenoot+Prince, dat elck ouerdochte
Wat Christus wrochte, door sijn liefde gr[oot]
Ga naar margenoot+Dat verloren was, hy sochte,
Ga naar margenoot+Als hy ons cochte, met sijnen bloede roo[t]
En heeft betaelt met sijn lijden en doot,
Ga naar margenoot+En heeft alsoo s'Duyuels ghewelt
Met groot ootmoet, onder den voet ge[velt]
Als een vroom Helt,
Alsoo ons Paulus vermelt,
Ga naar margenoot+Die al onse zonden quijt schelt,
Tot onser vrame, sijnen Name
Altijdt lof vertelt.
Schickt u nae den tijdt. Rom.1[2] |
|