De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
nae de wijse: Alst begint.
Ga naar margenoot+ICk roepe u Hemels vader aen,
Ga naar margenoot+Vertroost ons in dit lijden,
En wilt ons in den noot bystaen,
Van alle quaet bevrijden.
Ga naar margenoot+Want den vyant, aen elcken cant,
Ga naar margenoot+Die is bevaen met nijden,
O Godt vaillant, biedt ons de hant,
Ga naar margenoot+En helpt ons strijden.
Ga naar margenoot+Dat selue dat int paradijs
Heeft ghemaeckt goot onvrede,
T'verderf des Heeren werck propijs,
Ga naar margenoot+Wt nijdt wast dat hy't dede,
Listich bedocht, Eua ghebrocht
Tot twijffelmoedichede,
Dat hy versocht, Heeft sy ghewrocht,
Ga naar margenoot+Adam oock mede.
| |
[pagina 247]
| |
Aldus quaemen sy in de doot
Door leughenachtich dichten,Ga naar margenoot+
En alle menschen heeft hy blootGa naar margenoot+
Ghewent als arm wichten
Met groot ghewelt, hy hem nu stelt,Ga naar margenoot+
Schiet sijn pijlen oft schichten,Ga naar margenoot+
Hoe hy ons quelt, o goeden Helt
Wilt ons verlichtenGa naar margenoot+
Daer nae heeft hy Cain verweckt,Ga naar margenoot+
Sijn Broeder te vermoorden,Ga naar margenoot+
Die beter was dan hy perfeckt,
Met alsoo luttel woorden,
Dat volck onvroet, tot haer behoet,
Noë oock niet en hoorden,Ga naar margenoot+
Van te doen boet, maer den Suntvloet
Quam, en versmoorden.
Den Sodomitschen boosen aertGa naar margenoot+
Quelde Loth goedertieren,
En Gods Enghelen hoogh vermaertGa naar margenoot+
Die Loth soude logieren:
Sy quaemen mal met groot ghetal,
En wildense schoffieren:
Godt straftese al, die haer soo qual,
Met peck en vyeren.Ga naar margenoot+
Dat was Israel groot verdriet,Ga naar margenoot+
Dat den strijdt quam van binnen,
Daer tot dat Satanas wel riet
Door vleeschelijcke sinnen,
Korach, Dathan ende AbiramGa naar margenoot+
Ginghen oproer beginnen:Ga naar margenoot+
| |
[pagina 248]
| |
Gods tooren gram, dat volck wech nam,
Dat men sach dinnen.
De vier hondert Propheten Baal
Ga naar margenoot+Sy deden groote schade,
En brochten Israel in dwael,
En in Gods onghenade:
Elias snel, was by haer wel
Ghescholden als de quade,
Die Israel, verwerrede fel
Door sijnen dade.
Ga naar margenoot+Den Man Gods die van Iuda ginck,
Nae Bethel propheteren,
Van Godt hy een beuel ontfinck,
Ghy sult niet wederkeeren
Door desen pat, noch water nat,
Gheen broot sult ghy begheeren:
Hy ouertradt dat, en quam rat
In groot verseeren.
Ga naar margenoot+Eenen Prophete uyt der stadt
Reedt hem nae op de weghen,
Daer hy onder een Eycke sat,
Heeft hy hem in ghecreghen:
Ick ben, sprack hy, soo wel als ghy
Een Prophete te deghen,
Een Enghel vry, sprack keert met my,
Hy stondt niet teghen.
Doe hy tot den Prophete stem
Aen tafel was gheseten,
Ga naar margenoot+Soo quam des Heeren woorde tot hem
Doe hy hadde gh'eten
| |
[pagina 249]
| |
[Al v]an dat broodt, dat Godt verboodt,
[Soo] liet hy hem dat weten,
[Van] eenen Leeu groot, sult ghy in noot
[Doo]t zijn ghebeten.
[D]en Leeu daer Petrus af vermeltGa naar margenoot+
[Gae]t om ons sonder falen,
[Die] hem niet cloeck teghen en stelt,
[Die] brenght hy tot schandalen:
[Wa]nt hy verleyt, veel volcx planteyt,Ga naar margenoot+
[Die] van den weghe dwalen:Ga naar margenoot+
[Blij]ft in waerheyt, goeden arbeytGa naar margenoot+
[Sal] Godt betalen.Ga naar margenoot+
Met Caleb wilt in ouderdom
[Ve]rcloecken en verfraeyen,Ga naar margenoot+
Laet teghen alle stormen vromGa naar margenoot+
[En] laet u niet bewaeyen:Ga naar margenoot+
[Bl]ijft op den voet, der waerheyt soet,
[La]et u soo licht niet paeyen,Ga naar margenoot+
[W]at dat men doet, t'zy quaet oft goet,Ga naar margenoot+
[D]at sal men maeyen.Ga naar margenoot+
Paulus dede een schoon vermaenGa naar margenoot+
[T]ot d'Ouders van Ephesen,
[H]oe dat nae sijn afscheydt sou gaen,
[D]at heeft hy wel bewesen,
[D]at Mannen daer, verkeert onclaer
[O]pstaen souden nae desen,
[O]p dat sy gaer, trocken tot haer
[G]ods volck ghepresen.
Och Heere, doet wel aen Zioen,Ga naar margenoot+
[W]ilt opbouwen haer mueren,
| |
[pagina 250]
| |
Datter gheen Vossen schade en doen,
Noch rancken en verscheuren,
T'is nu den tijt, met cleen jolijt
Datter veel moeten treuren,
Ga naar margenoot+Door s'Duyvels nijdt, crijghen wy strijdt
Met groot versteuren.
Ga naar margenoot+Princelijck Godt, eeuwich en recht,
Ga naar margenoot+Helpt Zion t'veldt behouwen,
Sy wordt aen alle zijden belecht
Ga naar margenoot+Van haer diese benouwen,
Ga naar margenoot+Dees Weerelts Godt, met al sijn rodt,
Doet Zion nu veel rouwen,
Sy wordt bespot, datse u ghebodt
Ga naar margenoot+Houdt sonder flouwen.
Schickt u nae den tijdt, Rom.12. |
|