De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Op de wijse: Meester Clement, ghy vuylen vent.
Ga naar margenoot+V Vat vindt men nu al blinde lien
Ga naar margenoot+Met balcken in haer ooghen,
Die noch naer een cleyn stoueken, sien,
Sy willen eens anders houeken, wien,
Die selue niet veel en dooghen.
T'is wel een hypocrijten aert,
Veel schuldt een ander opweluen,
Daer ouer seer becommert beswaert
Te gaen, en kijcken elders-waert,
En nemmermeer op sijn seluen.
| |
[pagina 71]
| |
Wat siet ghy, sprack de Heere bloot,Ga naar margenoot+
Den splinter, als cleyn ghebreken,Ga naar margenoot+
In d'ooghe van uwen Broeder minioot,
Niet zijnde gheware den balcke groot
Die in u ooghe blijft steken.
Oft, hoe dorst ghy spreken onvroetGa naar margenoot+
Tot uwen Broeder, houdt stille,
Daer in een splinter die u wee doet,
Int teere lidt der ooghen soet,
Die ick uyttrecken wille.
En ghy self en siet niet met vlijt
In u eyghen, den balcke:
Ghy Huychelaer, ghy Hypocrijt,
Maeckt u selfs eerst den balcke quijt,Ga naar margenoot+
O ghy, gheveynsde schalcke.
Comt dan, en besiet onbevleckt,Ga naar margenoot+
Hoe dat ghy desen splinter
Wt d'ooghe van uwen Broeder treckt,
[V]an splinter-kijckers onperfeckt
En leeft men niet, men vindter.
Noch lesen wy in Lucas claer,Ga naar margenoot+
Een alsoo schoon exempel,
Hoe eenen Phariseus daer
Op track met eenen Tollenaer,
Om bidden in den Tempel.
Den Phariseus stondt en bat,
En sprack nae sulck bedieden,Ga naar margenoot+
O Heer, O Godt, ick danck u, datGa naar margenoot+
Ick niet en ben een sondich vat,Ga naar margenoot+
Ghelijck als ander lieden.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 72]
| |
Roour noch onrechtveerdich gast,
Noch ouerspeelder leue,
Noch als dien Tollenaer belast,
Tweemael ick in der weke vast,
Van als ick thiende gheue.
Den Tollenaer die heeft ghestaen
Ga naar margenoot+Van verre, en hy wilde
Sijn ooghen niet ten Hemel slaen
Maer sloech op sijn borst als belaen,
En badt den Heer seer milde.
O Godt, weest doch ghenadich my
Ga naar margenoot+Arm sondaer: dus weder
Ginck desen gherechtveerdich vry
Ga naar margenoot+T'huys voor den anderen: want hy
Ga naar margenoot+Die hem verhief, wordt neder.
Wie hem vernedert werdt verhooght,
Ga naar margenoot+Christus om ons beraden
Betooght dat t'commen niet en dooght
Op eyghen vroomheyt, en men pooght
Een ander te versmaden.
Een is noodich. |
|