De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
[pagina 47]
| |
nae de wijse: Bedruckt herteken, wat moet, etc.
DEn tijdt van gratien // Is in saysoene,Ga naar margenoot+
Om goet te doene // O broeders ghyGa naar margenoot+
[I]n recreatien // Weest niet te coene,Ga naar margenoot+
[A]vondt noch noene // wanneer dat zy.
Maer houdt u matelijck // In alle dingen,Ga naar margenoot+
[I]s oock ons singhen // om s'vleeschs iolijt,
[Yd]el onbatelijck // Sal ons ontspringhen,Ga naar margenoot+
[D]en sonderlinghen, dierbaren tijt.Ga naar margenoot+
Gods liberalicheyt // Die wy betrapen,Ga naar margenoot+
[La]et niet verslapen, tis nu nae wensch,Ga naar margenoot+
[D]en dach der salicheyt // Doet aen voor wapenGa naar margenoot+
[N]ae Godt geschapen, den nieuwen mensch.Ga naar margenoot+
Mijdt s'vlees begeeringe // suypen en brassenGa naar margenoot+
[E]n wilt niet tassen, op't herte swaer,Ga naar margenoot+
[S]orghe der neeringhe // Maer lieuer passenGa naar margenoot+
[In] als te wassen, aent Hooft eerbaer.Ga naar margenoot+
T'herte te sterckene //Gheestelijcker wijse,Ga naar margenoot+
[B]roeders ick prijse, met Paulum, jaeGa naar margenoot+
[Al]hier te werckene // Eeuwighe spijse,Ga naar margenoot+
[D]atmen verrijse, in Gods ghenae.Ga naar margenoot+
Gods Rijck vol weerdicheyt //Ga naar margenoot+
[s']Lams Bruylofts feeste,
[En] is ten keeste, spijse noch dranck,
[M]aer t'is rechtveerdicheyt //
[En] vrede, die meeste
[Vr]eucht in den gheeste, nae s'Heeren danck.
Dus laet ons blijdelijck //Ga naar margenoot+
[Hi]er vreucht aencleuen,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 48]
| |
Ga naar margenoot+Met vrees' en beuen, als David seyt:
Dat wy niet ijdelijc, Van't vleesch gedreuen,
Ons en begheuen, in dertelheyt.
Ga naar margenoot+T'vlees apetijtelijc // Lust nae sijn vruchten
Ga naar margenoot+Lachen om cluchten, en ydel cout,
Ga naar margenoot+Maer meer profijtelijc // Is treuren suchten,
Ga naar margenoot+Dus laet ons duchten, en niet zijn stout.
Want t'leven doodich is, nae Paulus leere.
Ga naar margenoot+Wie ter oneere, wellust bedrijft,
Ga naar margenoot+Tot een dat noodich is
Elck neerstich keere,
Broeders den Heere, bevolen blijft.
|
|