De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander– AuteursrechtvrijOp de wijse: Vedi palerma, ch'a fatta Messina.
Ga naar margenoot+WIe hem beroemt, die beroem hem des Heeren,
Ga naar margenoot+Want Menschen sonder Godt niet en vermoghen,
Ga naar margenoot+Maer die van gantscher herten tot hem keeren
Sulck en vinden haer nemmermeer bedrogen.
God is een God van troost en lijtsaemhede,
Ga naar margenoot+Die ons vertroost in allen ons bedroeven,
Ga naar margenoot+Hy geeft ons troost, daer wy ooc ander mede
Ga naar margenoot+Konnen troosten, aldaer sy troost behoeven.
Paulus, en ander gheloovighe gronden,
Ga naar margenoot+In Asia benouwt, met druck begoten,
Ga naar margenoot+Daer onder haer al met een droef vermonden
Te moeten sterven vastelijck besloten.
Maer waerom liet God sulck een swaer benouwen
Over zijn uytverkoren vrienden welven?
Ga naar margenoot+Wy lesen, 'twas, op dat sy haer betrouwen
Gantsch niet en souden stellen op haer selven.
Ga naar margenoot+Maer dat sy haer betrouwen souden vesten
Ga naar margenoot+Op God, die daer verwecken kan de dooden,
Ga naar margenoot+Daerom gaf hy naer synen troost ten besten,
En heeftse vry gemaeckt van des doots nooden
Ga naar margenoot+Noch leden sy in Macedeom pleyne
Ga naar margenoot+Wtwendigh strijt, en ooc vreese van binnen,
Maer God die daer altijt vertroost de cleyne
liet haer door Titus comste troost gewinnen.
| |
[pagina 629]
| |
Dus laet ons altijts in noot en versijckeGa naar margenoot+
Ghenaken God, hy sal ons oock ghenaken,Ga naar margenoot+
Voor alle dinghen soecken 't Hemelrijcke,Ga naar margenoot+
Ons sorgh op hem werpen, hy sal 't wel maken.Ga naar margenoot+
Al hadde David veel bekommernissenGa naar margenoot+
In zijn herte bedroeft t'sommigen tijden,
Des Heeren troostinghe vry sonder missen
Dede zijn Ziele wederom verblyden.
Voor onsen Prins laet ons ons hert uytgieten
Als wy in noot, in angst zijn, oft verseeren,
Wat ons behoeft by hem is te ghenieten,Ga naar margenoot+
Wie hem beroemt, die beroem' hem des Heeren.
Een is noodigh. |
|