De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 620]
| |
Na de wijse: Het viel in 'sHemels dauwe.WY hebben een Stadt ten besten
Ga naar margenoot+Een vast en krachtigh werck,
Ga naar margenoot+De mueren en de vesten
Zijn onverwinnelijck sterck,
Doet open ontsluyt de poorte,
Ga naar margenoot+Dat ingae onghespaert
T'volck van oprechter soorte,
Dat het gheloove bewaert.
Ghy houdt sonder aflegghen
Den vrede onverflout,
Nae een seker toesegghen,
Want men op u betrout
Verlaet u al u leven
Ga naar margenoot+Vry op den Heere, want
Hy is een rotse verheven
Die eeuwigh sal houden standt.
Die in hooghten woonachtigh
Zijn, buyght hy neder plat,
En hy vernedert krachtigh
Ga naar margenoot+Die hooghe verheven sat,
Tot Aerd' int stof beneden
Hy haer ghestooten leght,
Dat haer met voeten vertreden
Die arem zijn ende slecht.
Slecht is den wegh, ter deghe
Ga naar margenoot+Recht, maeckt hy haren ganck,
Op u, o Heer, in den weghe
Vws rechts is ons verlanck,
Vwen naem en gedachte,
Daer toe staet 'sherten lust,
Dat u mijn herte by nachte
Begheert, en niet en rust.
Met mynen gheest oock mede
Waeck ick vroegh tot u snel,
Want daer u recht heeft stede
Leert men gherechticheyt wel,
Maer die Godloose quade
| |
[pagina 621]
| |
En leeren gherechtichheyt gheen,
Al is hart u ghenade,
Nu aengheboden ghemeen.
Maer sy doen quade wercken
Int oprechte landt, siet,
Sy en sien noch en mercken
'sHeeren heerlijckheyt niet,
Dat u handt is gheresen
Dat en sien sy niet, maer
Sy sullent sien, en by desen
Tot schande worden eepaer.
In den yver wraeckgiere
Over de heydenen blint,
Ia met den selven viereGa naar margenoot+
Dat u vyanden verslint,
Daermede haer verteeren,
Maer sult ons maken vre,
Want wat wy niet en ontbeeren
Dat hebt ghy ons ghedeelt me.Ga naar margenoot+
Heeren ende Princieren,Ga naar margenoot+
O Heere, al meer dan ghy,
Wel over ons regieren,
Nochtans ghedencken wy
Op u, o Godt bequaeme
Alleen, op elck termijn,
En oock op uwen Name,
Die heylich is, en devijn.
Die dooden die en blyven
Niet levende, noch die zijn
Ghestorven, niet en beklyven,
Tot opstandinghe fijn,
Want ghy hebtse ghewisse
Besocht, te niete ghedaen,Ga naar margenoot+
En haer ghedachtenisse
Die hebt ghy al doen vergaen.
Maer ghy Heere voortbaret
Onder den Heydenen, ghy
Vaert voort, en openbaret
Daer u heerlijckheyt vry,
| |
[pagina 622]
| |
Tot aen des Wereldts ende
Komt ghy verre met spoet,
Ga naar margenoot+Waer druck is oft ellende,
Daer soecktmen u met ootmoet.
Dan gaetmen op u schaffen,
Sy roepen met angste stijf,
Als ghyse begint te straffen,
Ga naar margenoot+Ghelijck een bevruchte Wijf
Ga naar margenoot+Voor het baren seer banghe
Roept in smert en ghepijn,
Soo gaet ons nu ten ganghe,
O Heere, voor u aenschijn.
So zijn wy generalijck
Bevrucht ende bang, o Heer,
Ga naar margenoot+Dat wy den adem qualijck
Connen verhalen meer,
Nochtans het landt ghemeyne
Niet konnen wy helpen yet,
D'inwoonders des Aerdtschen pleye
Die en willen vallen niet.
Ga naar margenoot+Maer u dooden eersame
Ga naar margenoot+Die sullen leven saen,
Ga naar margenoot+En met haren lichame
Ga naar margenoot+Sullen sy weder opstaen,
Waeckt op en roemt ghetrouwe,
Die onder der Aerden light,
Vwen dauw is eenen dauwe
Des groenen veldts gheplicht.
Der dooder landt vol jamer
Ghy neder werpen sult,
Ga naar margenoot+Mijn Volck gaet in de kamer,
Ga naar margenoot+En wilt met goet gheduldt
Die deure achter u sluyten,
En een kleen ooghenblick dy
Verberght, tot dat daer buyten
Den tooren gae voorby.
Want den Heer met vervloecken
Sal van sijn plaetse uytgaen,
Ga naar margenoot+De boostheyt te besoecken
| |
[pagina 623]
| |
Aen 'sLandts inwoonderen saen,
Dat Landt sal openbaren,Ga naar margenoot+
Al sonder te heelen meer,
Het bloedt, van die daer waren
In ghedoot op elcken keer.
Een is noodigh. |
|