De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Gheeft my te drincken, etc.TOt Leeuwarden op eenen dagh,
Den Heer en Vrouw van Vrieslandt quamen,
Op my die daer ghevanghen lagh,
Denckende, riepen my, om t'samen
Te spreken, op dat sy vernamen,
Of ick gheloofde Ketterije,
Daer waren Heeren en veel Madamen
By een vergadert ten selven tije.
Den Heere sprack seer weynigh, want
T'volck wacht' op hem hy gingh zijn gangen
De Vrouwe vraechde met verstandt,
Waerom zijt ghy soo jongh ghevanghen?
Aldus ghebonden in bedwanghen?
Dat is, me Vrou, om dat ic, siet,
| |
[pagina 549]
| |
Gheloof, en dat ick wil aenhanghen
Christum, en hem versaken niet.
En zijt ghy niet, spreeckt stout en koen,
Van't volck die haerselven herdoopen?
Die in ons landt soo veel quaets doen,
Oproerighe, die t'samen knoopen,
En seggen, datse zijn verloopen
Om het gheloof, en prijsen haer
Ghemeynten, 'twelck zijn arghe hoopen,
Die oproer maecken, en groot misbaer.
Me-Vrouw, oproerigh volck van aerdt
En kenn' ick, noch den gheen van desen,
Wy willen (soo de Schrift verklaert)
Onsen vyant behulpigh wesen
Ia sijnen hongher en dorst ghenesen,
En hem gheen wederstandt doen fel,
Noch wrake doen, want 'tis mispresen:
Een ander spack: ghy soudt seer wel.
Hadt ghy de macht, men soudt wel sien:
Ick sprack: och neen, gheloof wilt gheven,
Dat by ons vry mochte gheschien,
Quaet wederstaen, en sweerdt aenkleven,
Versekert zijt, dat my gheen seven
Mannen en hadden hier ghebracht,
Ick ware wel uyt handen bleven,
Daer waer ghebonden noch wel macht.
Ick weet, daer zijn secten ghewis,
Die argher zijn, en volck ontlijven,
K'en weet ofter onder u is,
Die ghemeen achten goedt en Wijven:
Och neent meVrouwe, sulcke bedrijven
Leght men ons op, al sonder schuldt,
Met gaet ons op, al sonder schuldt,
Men gaet soo ons vervolgh verstijven,
Wy moetent lijden met gheduldt.
Wast niet u volck, dat t'Amsterdam,
En Munster, met grooter oneere,
'tSweerdt teghen d'Overheydt aennam?
Och neent, me Vrouwe, die doolden seere,
Want sy misdoen teghen den Heere,
| |
[pagina 550]
| |
Die d'Overheyt hier wederstaen,
Wy houdent voor Duyvelsche leere,
T'waer veel beter de doodt ghedaen.
T'wort u evenwel opgheleght,
Sy doen qualijck die oproer maken,
Maer ick gheloove dat ghy seght,
Me Vrouwe, leestmen niet veel saken,
Hoe quade Menschen oock verspraken
d'Apostels ende Christen schaer,
Om 'tvolck te rotten totter wraken,
Doch en wast al gheloghen maer.
Meent ghy niet dats' al zijn verdomt,
Die uwen Doop niet zijn deelachtigh?
Neen want int oordeel elck toekomt
Loon na zijn wercken, 'tblijct waerachtigh
Ga naar margenoot+Het water en is ons niet machtigh
Ga naar margenoot+Te reynighen, soo Petrus seyt,
Ga naar margenoot+Maer het beteeckent ons eendrachtigh,
In als te doen ghehoorsaemheyt.
Als ghy ghedoopt zijt, condy dan
Wel sondighen noch, wilt vermonden?
Ga naar margenoot+Iae wy, me Vrouwe, want dat kan
Wel blijcken uyt Pauli oorkonden,
Ga naar margenoot+Wy zijn doch met 't lichaem der sonden
Ga naar margenoot+Ghebonden hier en swack gheheel,
Ga naar margenoot+Maer so wy svleesch wercken bestonden,
Souden vergaen door Gods oordeel.
Waer in hebt ghy noch meer gheschil
Met den Ketter-Meester, laet hooren:
Ga naar margenoot+Me Vrouwe gheensins ick en wil
Ga naar margenoot+Aennemen zijn leer, of te vooren
Ga naar margenoot+Sal hyse met Gods Woort vercoren,
Ga naar margenoot+My klaer betoonen in accoort,
Anders hy doet moeyte verloren,
Want mijn gheloof is op Gods Woordt.
Des Kinderdoops ghebruyck onvroet
Ga naar margenoot+Die spreken wy met reden teghen,
Ga naar margenoot+De kinders weten noch quaet noch goet,
Ga naar margenoot+Tis gheen bevel van God verkreghen,
| |
[pagina 551]
| |
Wat in het Doopsel is gheleghen
Weten sy gantsch gheen onderscheyt,Ga naar margenoot+
Maer Christus tot sulcke gheneghen,Ga naar margenoot+
D'onnosel 'tRijcke Gods toeseyt.Ga naar margenoot+
Me Vrouwe, ic vinde 'tPausdom bloot
Met seer veel dolinghe bestoven,
En dat sy Christum in het Broodt
Doen komen hier, wy niet ghelooven,
In vleesch en bloet, het is te groven
Dwalinghe groot en onverstandt,Ga naar margenoot+
Want Christus is gheseten boven,Ga naar margenoot+
Aen God zijns Vaders rechter handt.Ga naar margenoot+
Wy en ghelooven niet in haer meel,
Misse noch Vaeghvier, hoe sy 'tstoken,Ga naar margenoot+
Noch ander Menschen vonden veel,Ga naar margenoot+
Voor dooden dienst, noch sulcke broken,Ga naar margenoot+
Die buyter Schrift al zijn beloken,Ga naar margenoot+
Aenbidden noch aenroepen gheen
Gods creatuere, om niet te kroken
D'eere van Godt dan hem alleen.
Den Procureur generael daer
Ghekomen wert aldus te spreken:
En wilt ghy niet ghelooven klaerGa naar margenoot+
Int Sacrament na Christi preken?
Mijn Heere, Paulus seght wy breken:Ga naar margenoot+
Het broodt in zijn ghedachtenis,
Den Kelck vant bloet Christi gheblekenGa naar margenoot+
Oock een rechte ghemeenschap is.
Sy sprack doe ick nu was ghestilt,Ga naar margenoot+
Voort quaetst in u ick dit sie blijcken,Ga naar margenoot+
Dat ghy gheen kinders doopen wilt,
Gantsch Duytslant, alle ConinghrijckenGa naar margenoot+
Verwerpen u als Heretijcken:Ga naar margenoot+
Me Vrouwe, siet dits de waerheyt,Ga naar margenoot+
Wy zijn veracht van yeghelijcken,Ga naar margenoot+
In al de Werelt wederseyt.
En denckt dan niet dat sulck ghetal,
Ontallijck, sal ten lesten tijdeGa naar margenoot+
Verloren zijn, dats een voor al,
| |
[pagina 552]
| |
Ga naar margenoot+Mijn lieve kindt, siet ick belijde,
Ga naar margenoot+En bidd' u komt aen onser zijde,
Ga naar margenoot+Bekeert, soo komdy uyt groot last,
Ga naar margenoot+Ick sal u vry int ruym en wijde
Ga naar margenoot+Doen stellen, ick belooft u vast.
Ga naar margenoot+Me Vrouw', ick danck u met ootmoet,
Ga naar margenoot+Dat ghy my liefde dus wilt draghen,
Ga naar margenoot+Ick en wil mijn gheloove goet
Ga naar margenoot+Verwiss'len niet, om te behaghen
Den menschen, oft met Schrifts gewagen
Most my ghetoont zijn meer noch min,
Gods vreucht te zijn, is al mijn jaghen,
Hier wil ick leven en sterven in.
Mijn Soon, aensiet al desen hoop,
Wy bidden u al uyt erbarmen,
Hebt doch berou van uwen Doop,
Blijft niet verstockt in sulck verwarmen,
Ga naar margenoot+Soudt ghy daerom sterven och armen,
'tWaer in mijn herte wel een cruys,
So jonck een kint, 'twaer om t'ontfarmen.
Maeckt dat ghy los comt, en gaet thuys.
Ga naar margenoot+Me Vrouw, in mijnen Doop ick gheen
Ga naar margenoot+Misdaet en kan vinden gheleghen,
Ga naar margenoot+Daer in heb ick ghedaen alleen
Ga naar margenoot+'tInstel mijns Gods heyligh te deghen,
Hadd' ick ghevonden beter weghen,
Ga naar margenoot+Om Godt behaghen, 'twaer niet geschiet,
Want uyt gantsch hertelijck gheneghen
Hebb' ick ghesocht den Heere siet.
Ga naar margenoot+Souden al dolen veel en vermaert
Gheleerde mannen, tis u vermeten,
Me Vrou in Israel vergaert
Ga naar margenoot+Waren tot vier hondert Propheten,
Ga naar margenoot+Al teghen Micha, die ghesmeten,
Ghevanghen at water en broot
Hy liet alleen de waerheyt weten,
Dit voeld' Achab wel in de doot.
Ick vind' in u, seyd' sy, voor slot,
Veel dinck wel goet, maer dunct my dwalen
| |
[pagina 553]
| |
In uwen Doop, als niet van God,
Dus liet sy my veel reysen halen:
Maer Christus was den principalenGa naar margenoot+
Hoecksteen, ick seyd' in al 't gheschil,Ga naar margenoot+
Sijn leeringh houd' ick sonder falen,Ga naar margenoot+
Daer in ick leven en sterven wil.
La fin couronne l'oevre. Een is noodigh. |
|