De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 430]
| |
Op de wijse: Fy schaemt u Brabant seere.NAe't Avondtmael devijne,
Christus midden de sijne
Staend', als ootmoedich knecht,
Ga naar margenoot+Sprack met vriend'lijck aenschouwen,
Ick ben, wilt dit betrouwen,
Eenen Wijnstock oprecht.
Ga naar margenoot+Tot des rancxkens ghenesen,
Ga naar margenoot+Is mijn Vader ghepresen
Den Bouwer wijs en goet,
Alle ranck in my gheene
Vrucht draghend' int ghemeene,
Sal hy afsnijden vroet.
Maer alle rancke weynigh
Vrucht dragende hy reynigh
En suyver maken sal,
Op dat sy hem behaghe,
En voorts noch vruchten draghe,
Al veel meer int ghetal.
Ghy zijt nu al te samen
Gheworden reyn met namen,
Ga naar margenoot+Om de wille van 'twoort,
Ga naar margenoot+Dat ick u heb ghesproken,
En dat ghy onghebroken
Gheloovigh hebt ghehoort.
Blijft in my en ick mede
In u, want soo ter stede,
Gheen Wijnrancke, ten zy
Sy aenden wijnstock blijve,
Gheen vrucht brenght te beklijve
Van selfs 'sghelijcx oock ghy,
Ten sy dat ghy blijft stadigh
In my ghy kondt weldadigh
Gheen vrucht ghebrenghen want
Ick den Wijnstock verkoren
Ben, ghy uyt my gheboren
De rancxkens wel gheplant.
Wie in my blijft eendrachtigh,
| |
[pagina 431]
| |
En ick in hem waerachtigh,
Die brengt veel vruchten, siet,
want als u is ontoghen
Mijn hulp, al u vermoghen
Om yet te doen, is niet.
Wie niet in my volheerdigh
En blijft, als mijns onweerdigh
Hy wech gheworpen wort,
Ghelijck de Wijngaert rancke,Ga naar margenoot+
Die vergaend' als de krancke,
Afghescheyden verdort.
De sulcke men vergaren
Dan gaet, en sonder sparen
T'samen werpen int vyer,
Daer sy moeten verbranden,
Met pijne swaer, vol schanden,
Gheschrey, en droef ghetier.
Ist dat ghy vast ghebonden
In my blijft t'allen stonden,
Mijn woorden neffens dienGa naar margenoot+
Blyven u die int midden,Ga naar margenoot+
Der herten, wat ghy biddenGa naar margenoot+
Wilt, sal u dan gheschien.
Daer in wort mijnen Vader
Ghe-eert dat ghy te gader
Vruchten brenght overvloet,
En dat ghy soo by desen
Mijn Iongheren gaet wesen,
In mijn gheboden soet.
Ghelijck mijn Vader blijde
My lief heeft t'allen tijde,
Soo groote liefde klaer
Draegh ick u desghelijcken,
Och blijft doch, sonder wijcken,
In mijnder liefd' eenpaer.
Ist dat ghy mijn ghebodenGa naar margenoot+
Houdt, ghy blijft onghevlodenGa naar margenoot+
Dan in mijn liefde vast,
Ghelijck ick int volbringhen
| |
[pagina 432]
| |
Oock houde alle dinghen,
Wat mijn Vader belast.
En ghelijck ick ootmoedigh
Blijf in sijn liefde gloedigh,
Dits u van my gheseyt,
Op dat mijn blyschap blyve
In u, en dat beclyve
V blyschap seer planteyt.
Dat u blyschap volkommen
Zy, dat is, t'eender sommen,
Ga naar margenoot+Siet, mijn ghebodt alsnu,
Ga naar margenoot+Ghy sult met reyne sinnen
Ga naar margenoot+Malkanderen beminnen,
Ga naar margenoot+Ghelijck ick dede u.
Siet, Broeders, dits de mate,
En hebben vroegh en late
Hier aen ghenoech te doen,
Te rechte wy ons sullen
Voeghen, om te vervullen,
Als Christen rancken groen.
Een is noodigh. |
|