De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Ick weet een schoon Casteel, etc.LIefd' is de Christen Wet,Ga naar margenoot+
En des waerheydts beklijven,
Sy en maeckt gheen opset,Ga naar margenoot+
Om eenich quaet bedrijven
Menigh die roemt eenpaerGa naar margenoot+
Hy kents', en heeftse, maer
Ten is nouwe den schijn van haer.
| |
[pagina 382]
| |
De liefd is soo van aert,
Sy kan haer niet verblijden
In yemandts qualijckvaert,
Ga naar margenoot+Noch yemanden benijden,
Waer nijdt int hert is, siet,
Daer is de liefde niet,
In all' onrecht heeft sy verdriet,
Elck wie den Heere vreest,
Sal na de liefde leven,
Ga naar margenoot+Hier sietmen, van wat gheest
Ga naar margenoot+De Menschen zijn ghedreven,
Ga naar margenoot+Wie eymanden versmaedt,
Ga naar margenoot+Om sijn gheloof, oft haet,
Al synen roem hem niet en baet.
Ga naar margenoot+De Ioden in voortijdt,
Ga naar margenoot+Die teghen Christum stonden,
Ga naar margenoot+Doe sy met woordt-ghestrijdt
Ga naar margenoot+Niet overwinnen konden,
Al had hy niet misdaen,
Ga naar margenoot+Sy sochten hem te vaen,
Om dooden, oft te steenen saen.
Ga naar margenoot+Der Christen lippen zijn
Ga naar margenoot+Vol honigh, maer daer teghen
Ga naar margenoot+Des werelts vol fenijn,
Ga naar margenoot+Verderf is in haer weghen,
Haer voeten die zijn snel,
Om bloetvergieten fel,
Den wegh des vreeds kent sy niet wel.
Ga naar margenoot+Sy is de Zee ghelijck,
Ga naar margenoot+Die niet stil en kan wesen,
Maer siet des Heeren Rijck,
Sijn Bruydt reyn uytgelesen,
Ga naar margenoot+In hem sy wel ghesint
Veylighe rust bemint,
Ga naar margenoot+Door hem sy oock den strijdt verwint.
Ga naar margenoot+Door stille zijn te recht
Sal sy ghehopen worden,
In alderley aenvecht
Behoeft sy haer te gorden
| |
[pagina 383]
| |
[M]aer met lijdsaemheydt vry,
[E]n hopen op ChristiGa naar margenoot+
[H]ulp, want die is haer altijdts by.Ga naar margenoot+
Op den vleesch-arm stelt
[D]e Wereldt haer betrouwen,
[M]aer Syon op 't gheweldt
[H]aers Bruydegoms wil bouwen,
[V]an wien dat haer bereydtGa naar margenoot+
[I]s, en vast toegheseyt
[V]reedsaem vrucht der gherechtigheyt.
Een is noodigh. |
|