De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijna de wijse: In desen tijdt fel ende stranck.
IN liefden reyn, een jonstigh groet,
Met 'sHeeren hooghen vrede,Ga naar margenoot+
Zy hier dit lief gheselschap soet
Naer vriendelijcker zede,
Bruydegom al voren // met de Bruyt eerbaer,
En vrienden na't behooren // so van hem als haer
Van beyden sijden,
In'sHeeren vreese nu vergaert,Ga naar margenoot+
Wilt onbeswaert
Gheestigh verblijden.Ga naar margenoot+
Altijdts voor al zy Gode lof,Ga naar margenoot+
Die 'tHouwelijck in stelde,
Van aenbegin in zijnen hof,
Doe hy van op den velde
Den Mensche daer binnen // heerlijck woonen liet,Ga naar margenoot+
Wonder om versinnen // is aldaer geschiet:
Adam gheleghen
In diepen slaep, door Gods bedrijf,
Heeft uyt zijn lijfGa naar margenoot+
Een Wijf ghekreghen.
Nu Adam siende zijn nieuw' Bruydt
Seer schoon voor hem met eenen,
Heeft hy ghesproken overluydt
Dits been van mynen beenen,Ga naar margenoot+
En een vleesch verheven // van mijn vleesch, dus salGa naar margenoot+
Man zijn Wijf aenkleven // hier int aertsche dal,
Al sonder haten,
Sijn Vader en zijn Moeder hierGa naar margenoot+
Door 'tsuyver vierGa naar margenoot+
Des Echts verlaten.
Seer vroom in liefden slecht, en recht,
| |
[pagina 362]
| |
Door vreden bandt ghebonden,
Dees twee ghelieven inden Echt
Vreuchdigh en eenigh stonden,
Ga naar margenoot+Eer sy t'samen vielen // door sond' in de doot,
Om dat sy der zielen // voedich suyver broot
T'ghebodt ghegheven
Verlieten door der slanghen list,
Quamen in twist,
In druck en sneven.
Eenich, en vredigh, sullen wel
Leven in Echt vol weerden,
Die vlijtigh zijn in Gods bevel,
Ga naar margenoot+En tot den eynd' volheerden,
Want mercken op 'sHeeren // geboden, het doet
Den vrede vermeeren // als een watervloet,
Oock sal beklijven
Ga naar margenoot+Haer zaedt, als aende Zee het zandt,
En staen gheplant
Ga naar margenoot+Als jongh olijven.
Natuerelijcken zeghen schoon
Ga naar margenoot+Sy in de Wet ontfinghen,
Maer nu beloft' so wel als loon
Bereyckt al hoogher dinghen,
Ga naar margenoot+Gheestelijcker wijse // is een Bruyloft noch,
Ga naar margenoot+Daer Gods Woort is spijse // zaedt, Wijn, Melck en Sogh,
Ga naar margenoot+Waer door als heden
Veel kindren Gods oock komen voort,
Ga naar margenoot+Dus baert Gods woordt
Ga naar margenoot+Reyn lichaems leden.
Ga naar margenoot+Te wandelen kuysch, reyn en vroom,
Godtvreesigh, nae't betamen,
Ga naar margenoot+Ghegreffijt in den Olijfboom
Ga naar margenoot+Oprecht Man en Wijf t'samen,
Doet dat wilde spruyten // worden wel getemt
Datse niet meer buyten // en blyven noch vremt
Ga naar margenoot+Maer huysghenooten
Ga naar margenoot+Die 'sHeeren tafel weerdigh zijn,
Ghemeensaem sijn
| |
[pagina 363]
| |
Daer niet verstooten.
Eenighe sonder 'twoort somtijtGa naar margenoot+
Ghewonnen konnen wesen,
Siende den wandel, dus moet vlijtGa naar margenoot+
Ghedaen zijn om ghenesen,
Oock ander ghewonde // want seer soet van lucht
Dienen tot gesonde // bladers met de vruchtGa naar margenoot+
Der boomen jeughdigh,Ga naar margenoot+
Die aent water des levens staenGa naar margenoot+
Seer schoon ontdaen,
En bloeyen vreuchdigh.Ga naar margenoot+
Noodigh ist ons met goet opset
De Bruyloft oock te houwen,
Daer den soon van ElisabethGa naar margenoot+
Toe noodde tot berouwen,Ga naar margenoot+
En daer ghemeen vrouwen // met de Tollenaers,Ga naar margenoot+
Boetveerdich beschrouwen // als arm sondaers,
Veel meer naer vraeghden,
Den Priesters selfs en Phariseen,Ga naar margenoot+
Gheveynst en deen,
Die niet en claeghden.
Een is noodigh. 1605. |
|