De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Al die hier zijn gheseten.Ons klaer beschreven // heeft,
Dat Christus is eendrachtigh
Dat Hemels broodt waerachtigh,
Dat ons t'eeuwigh leven // gheeft.
Al vooren ten betame
Broeders men weten // moet,
Datmen aen Christi Name
Ghelooven moet bequaeme,
| |
[pagina 342]
| |
Tis een gheestlijck eten // soet.
Niemant in 'swerelts erven,
Ga naar margenoot+Dit soet bevonden // broodt,
En mach moetwilligh derven,
En blyven in sonden // doot.
Ga naar margenoot+Navolginghe der paden
Christi moet blijcken // siet,
Men mach oock niet versmaden
Sijn kruys, noch hoe gheladen
Ga naar margenoot+Te rugghe omkijcken // niet.
Ga naar margenoot+Eerlijck al wat mach stichten
Ons t'overlegghen // staet,
Dat wy de blinde lichten,
En dat sy moghen swichten,
Die veel van ons segghen // quaet.
Ga naar margenoot+Kinderkens tis verloren,
Soo wie niet recht en // doet,
Ga naar margenoot+Is niet uyt Godt gheboren,
Gods kind'ren uytverkoren
Moeten zijn recht, slecht en // goet.
En laet ons doch niet scheyden
Van't aenghenomen // woort,
Noch ons laten verleyden,
Want die qualijck arbeyden,
Ga naar margenoot+Sullen altijdt komen // voort.
Ga naar margenoot+Nieu moeyten en nieu twisten
Ga naar margenoot+Ons tallen tyden // by
Ga naar margenoot+Comen, met schalcke listen,
Ga naar margenoot+Ia selden is het Christen
Ga naar margenoot+Gheloove van strijden // vry.
Ga naar margenoot+Ist dan niet noot te mercken
Ga naar margenoot+Op die tweedrachten // fel,
Neffens de leere, wercken,
Ga naar margenoot+En stichten nieuwe Kercken,
Laet ons hier op achten // wel.
Ga naar margenoot+Ons van sulcke te wenden,
Ga naar margenoot+Leert ons den Heeren // Gheest,
Die doen als Korahs benden,
| |
[pagina 343]
| |
Sy en sullent niet volendenGa naar margenoot+
Die argherlijck leeren // meest,Ga naar margenoot+
O Godt van hooghster weerden,
Altijdts verleenen // wilt
Ghenaed' ons op der Eerden,
Te voeren met volheerden
T'gheloove tot eenen // schilt.Ga naar margenoot+
Sterckt ons u swacke ledenGa naar margenoot+
Met hope sonder // ling,
Want, siet, door hope deden
Oyt, tot den dagh van heden,Ga naar margenoot+
V heylighen wonder // ding.Ga naar margenoot+
De liefd' // o Heer ghenadigh,Ga naar margenoot+
Behoeft ons boven // al,
Om blyven vast veeldadighGa naar margenoot+
In u huys, daermen ghestadighGa naar margenoot+
Vwen Name loven // sal.Ga naar margenoot+
Eersuchtigh niet, noch gierigh
In liefd', om winnen // loon,
Maer van selfs goedertierigh,
O Heere, heeft datse vyerigh
In ons herte binnen // woon.
Helpt ons o Heer uyt sneven,
End' t'onsen voordeel // komt,
Dat wy met vreucht ghedreven,
Barmherticheyt beleven,Ga naar margenoot+
Die haer teghen't oordel // komt,Ga naar margenoot+
Als wy volghen te rechten
V Woorts verklaren // naer,
Sonder yet weder vechten,
Soo doen wy snoode knechten,Ga naar margenoot+
Dat wy schuldigh waren // maer.
Noch als wy't goet doen weten,Ga naar margenoot+
En dat wy't laten // dan,Ga naar margenoot+
Ist zond', en wy vergheten,
Oft zijn traegh onghemeten
In dat yemant baten // kan.
Eenvoudigh, suyver, heylich,
Men een voorteecken // sagh,
| |
[pagina 344]
| |
Op den galghenbergh steylich,
Vertoont, wie ist, die't veylich
Volghen en bereecken // magh.
Door al dit overdincken,
Wy overvloedigh // groot,
Ons zonden voelen stincken,
En moeten nedersincken
Voor den Heer ootmoedigh // bloot.
O Heer, wilt ons ghenaken,
Op ons in rouwen // past,
Wilt ons rechtveerdigh maken,
Dat wy ons gantsch versaken,
En op u betrouwen, vast.
Komt tot my sonder schricken,
Die haer verkleenen // doch,
Ghenaeck ick, met verquicken,
Van die haer tot my schicken,
Noyt verwierp ick gheenen // noch.
Hoe sout ghy van vertsaghen,
V tranigh storten // ras
Sal ick tot vreucht afvaghen,
V last wil ick self draghen,
Mijn handt noyt verkort en // was.
Troost soeckers al met hoopen,
Hoe seer vol pijnen // elck
Poogh hem in tijdts te loopen,
Men krijght hier sonder hoopen,
Overvloedigh Wijn en // Melck.
Eer en prijs zy u danckigh,
Mijn eeuwich Bruydegom,
Tot my een vat soo kranckigh,
Wt liefden, als onwanckigh,
Te roepen soo luyde // kom.
Rijck Prince mildt versader,
In u gheresen // hof,
Brengt ons namaels te gader
Hier boven by den Vader,
Wien door u moet wesen // lof.
Een is noodigh. |
|