De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 335]
| |
Nae de wijse: Al mijn gheklagh, is nacht en dagh.ICk heb ghedocht // een Liedt, oft mocht
Tot stichtinghe zijn voortghebrocht,
Hoe den Heer in voorstonden
Te wesen wel somtyden plocht,
Van die hem niet en heeft ghesocht,
Ghevonden,Ga naar margenoot+
Soo Esaias vermonden
Darf, en verkonden.Ga naar margenoot+
De watervloet // des leven soet,
Dorstich na der menschen behoet,Ga naar margenoot+
Sat die Fonteyne beneven,Ga naar margenoot+
Den wegh van gaen was selve moedt,Ga naar margenoot+
Dat ongheloovigh zonder boetGa naar margenoot+
Soo blevenGa naar margenoot+
De menschen versteent, ghedrevenGa naar margenoot+
In een voos leven.Ga naar margenoot+
Wt Sichar stadt // een Vrouken tradt
Met een kruyck, om tydelijck nat
Te halen bin den pleyne,Ga naar margenoot+
Wt Iacobs Fonteyn, en daer satGa naar margenoot+
Waer in dat rust der zielen schatGa naar margenoot+
Alleyne,Ga naar margenoot+
Voor 't huys Davids, die reyneGa naar margenoot+
Open Fonteyne.
Dranck eyschte hy // hoe komt het by
(Sprack sy) dat ghy, dranck eyscht van my?
De Ioden in gheen saken
Ghemeenschap noch conversacy
Hier met ons volck van SamaryGa naar margenoot+
En maken,
Den Heer liet 'tVrouken smaken
Sijn soete spraken.
Als of hy haer // seyd' openbaer,Ga naar margenoot+
Als ander Iod' acht ghy my, maerGa naar margenoot+
Dat ghy Gods gave kende,Ga naar margenoot+
En dat ghy wiste, wie dat ick waer,
Ghy baedt my selfs om water klaer,
| |
[pagina 336]
| |
Iae ende
Ick waer u het levende
Water ghevende.
O Heere, yet // en hebt ghy niet
Om puttten, en alsoo men siet,
Den put is diep gheresen,
Van waer hebdy 'tlevende vliet?
Iacob onsen Voorvader liet
Ons desen,
Wildy meerder ghepresen
Als Iacob wesen?
Die goeden Man // dronck wel hier van,
Met kinders en vee: Doen began
Iesus het Lam devijne,
Wie van dit water drinckt, die kan
Iae moet wel weder dorsten, dan
Het mijne
Ga naar margenoot+Is eeuwich voor dorsts pijne
Een medecijne.
Wiet heeft begort // in hem het wort
Een Fonteyne, die overstort,
Int eeuwigh levens hutten,
Ga naar margenoot+Gheeft my (sprack 'tVroueken, aengheport)
Van desen water op een cort
Te nutten,
En wilt my de moeyte schutten
Van al dit putten.
Dat ick met meer // dorstigh verseer
En lijde, wilt my doch, o Heer,
Sulck water hier verleenen:
Roept uwen Man, o Vrouken teer.
Ick en hebbe ten desen keer
Niet eenen:
Ghy spreeckt na t'rechte meenen,
Ghy en hebt gheenen.
Vijf Mans subijt // voor dese tijt
Hebt ghy ghehadt, maer zijtse quijt,
En die ghy hebt als heden,
Is uwe niet: O Heer ghy zijt
| |
[pagina 337]
| |
Een Prophete ghebenedijt,Ga naar margenoot+
GhetredenGa naar margenoot+
Op desen bergh, ghebedenGa naar margenoot+
Ons Vaders deden.
V volck dat seyt // en onderscheyt,Ga naar margenoot+
Dat de plaets' om aenbidden leytGa naar margenoot+
Te Ierusalem binnen:
Die tijdt komt, ja is nu bereyt,
Men sal in gheest en in waerheyt
Beginnen,
Den Vader aenbidden uyt minnen,Ga naar margenoot+
Met hert en sinnen.
Den Messias // sprack 'tVrouken ras,
Sal komen, daermen veel af las,
Die salt ons nae betamen
Al verkongdighen: op dat pas
Iesus beleedt haer, dat hy't was
Met namen,
Sijn Discipulen quamen
Doen daer al tsamen.
Haer kruyck sy staen // liet, en ghegaen
In stadt, sprack, al wat ick ghedaen
Oyt heb, dat heeft my weten
Een te verslaen, komt siet nu saen
Oft Christus is: gedaen vermaen
Van eten
Was hem, die in secreten
Socht ander beten.
Want slevens broot // had hongher groot,Ga naar margenoot+
Den Mensche van d'eeuwighe doot,
Daer hy in lagh, bevrijden,Ga naar margenoot+
Te doen wat den Vader gheboodt,Ga naar margenoot+
In die rechte spijse minjootGa naar margenoot+
Verblijden
Had hy ten allen tijden,
Sonder vermijden.
Besiet het lant // over al, want
Den Oogst is alree voor de hantGa naar margenoot+
Die maeyt goe loon hem paeyet,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 338]
| |
Vrucht int eeuwigh leven playsant
Vergadert hy, op dat die plant
Oft zaeyet
Hem verblijd' en verfraeyet
Met die daer maeyet.
T'woort is hier waer // welc so luyt claer
D'een zaeyt, en d'ander maeyt daer naer,
Ick heb u, o dienaren,
Ghesonden om te maeyen, daer,
Ghy niet en hebt ghearbeyt, maer
Daer waren
Wercklieden, en zijt in haren Arbeydt ghevaren.
Wt 't Stadt ghewis // veel sonder mis,
Om dier Vrouwen ghetuyghenis,
Gheloofden aenden Heere,
Twee daghen hy daer bleven is,
Predickende d'Euangelissche Leere,
Daer door quammer al meere
Ten wederkeere.
Niet om't rappoort // Vrouw van u woort
Ghelooven wy, spraken sy voort,
Wy hebben doch voordachtigh
Sijn woorden selve nu ghehoort,
Ga naar margenoot+Sy beleden hem met accoort
Eendrachtigh,
'sWerelts Salighmaker krachtigh,
Ga naar margenoot+Christi waerachtigh.
Ga naar margenoot+Broeders ghemeen // op desen steen
Ga naar margenoot+Blijft vast ghebout, vreucht noch gheween
Doe u niet wijcken boodich
Ga naar margenoot+Put Mans en Vrouwen, groot en kleyn,
Ga naar margenoot+Hier slevens water, want die een
Ga naar margenoot+Is noodigh,
Ga naar margenoot+Tis teghen hongher doodigh
Oock spijse broodigh.
Een is noodigh. |
|