De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Roosekens inde Mey.IEphthah een strijdtbaer Helt vermaertGa naar margenoot+
Van een Hoere ghebaert,
| |
[pagina 316]
| |
Was Gileads sone, maer kreegh daer na
Meer echtelijcke vruchten,
Ga naar margenoot+Als die groot waren, sy Iephtha
Deden vluchten.
Ga naar margenoot+Int landtschap Tob daer woonde hy,
End' hem vielen by
Veel loose lieden, haer Capiteyn
Werdt hy, na dese tijden
Quaemen die Ammonijten int pleyn
Om te strijden.
Om te strijden teghen Israel,
Dus van Gilead snel
Ga naar margenoot+Trocken die Ouderen om den Man,
Dat hy haer hooft soud' wesen,
En deden hem goede beloften, van
Allen desen.
Indien hy de kinderen van Ammon
Met Gods hulpe verwon,
Soo souden die van Gilead staen
Onder Iephthas ghebieden,
Op sulcke belofte is hy ghegaen
Men henlieden.
Den Coninck van Ammon hy vragen liet,
Ga naar margenoot+Den waeromme, siet,
Dat hy hem quam bestrijden vry?
Den Koninck gaf antwoorde,
Om dat Israel nam, dat my
Toebehoorde.
Als sy quamen uyt Egypten-landt
Met gheweldigher handt,
Ga naar margenoot+Van Arnon aen, tot Iabok toe,
En tot aen die Iordane,
Gheeft ghy't my weder, t'staet al int goe
Te vergane.
Iephthah ontboodt goe onschult klaer,
Voor Israel, maer
Den Coninck zijn reden niet aen en nam,
Ghelijck den obstinaten,
Maer 'sHeeren Geest op Iephthah quam
| |
[pagina 317]
| |
T'syner baten.
Iephthah ten strijde van Mizpe track,Ga naar margenoot+
Beloofde en sprack:
O Heere, gheeft ghyse in mijner handt,
En ick met vreden keere,
Eenen Offer sal ick u met brandt
Doen, O Heere.
So wat uyt mijn huys-deure soet
My komt te ghemoet,
Dat sal ick u offeren dan,
Dus met d'Israeliten
Door Gods ghenade hy verwan
D'Ammoniten.
Hy deed, alsoo men lesen magh,
Eenen seer grooten Slagh,
Dat d'Ammonijten seer confuys
Verloren twintich steden,
Alsoo dat Iephthah weder thuys
Quam met vreden.
Maer als hy voor sijn huys quam, siet,
Och wat meerder verdriet,
Sijn lieve Dochter hem te ghemoet
Quam, met reyen en tamboeren,Ga naar margenoot+
Van droefheydt mocht hem al sijn bloetGa naar margenoot+
Wel beroeren.
Hy en hadde kinderen groot noch kleen,
Dan dees Dochter alleen,
Hy scheurde sijn kleeders, en heeft gheseyt:
Ay, mijn Dochter ghetrouwe,
Hoe buyght ghy my neder in droefheyt
En in rouwe.
Want ick heb tot den Heere saen
Mijnen mondt open ghedaen,
Sulcks ick niet wederroepen en magh:
Als sijn dochter dit hoorde,
Sy gaf verduldigh met verdragh
Sulck een antwoorde:
Mijn Vader hebt ghy geopent u mondt
Tot den Heer in verbondt,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 318]
| |
Soo stel ick my selven in u hant,
Doet soo ghy hebt ghesproken,
Nae dat u Godt aen uwen vyant
Heeft ghewroken.
Maer wilt my toelaten alleen
Dat ick gae, en beween,
Met mijn ghespelinnen alom,
Op die Berghen verheven,
Twee maenden lanck, mijnen maeghdom
En jonck leven.
Sy ginck naer Vaderlijck consent
Met haer maeghdekens jent,
Beweenen haer maeghdelijckheyt,
Die Berghen op en neder,
En op den tijdt van haer gheseyt
Quam sy weder.
Den Vader voldede doen zijn beloft
Met zijn Dochter, maer oft
In zijn herte was droefheyt kleen,
Oordeel elck met verstande,
Ghegheven heeft hy haer tot een
Offerhande.
Sy en hadde noyt aen eenich man schult,
En elck Iaer vervult,
Vier daghen lanck versaemden haer
Die Israelsche maeghden,
Ghewoonelijck dees maeght eerbaer
Sy beklaeghden.
Ga naar margenoot+Dit doen van Iephtha tot leeringe dient
Voor elck Christelijck vrient,
Ga naar margenoot+Dus weest ghetrou ende constant,
Ga naar margenoot+Offert dat lichaem doodigh,
Ga naar margenoot+En houdt Godt u belofte, want
Een is noodigh.
|
|