De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: God die der Goden Heer is, etc.
Ga naar margenoot+HY kusse my met sijns monts kus divijn
Ga naar margenoot+Want u borsten zijn // lieflijcker dan Wijn,
Ga naar margenoot+Soo datmen riecket uwe salve goet,
Ga naar margenoot+Salf uytghestort, is uwen Name soet,
Ga naar margenoot+Ende dit doet // dat u de meyskens minnen,
Ga naar margenoot+Treckt my na dy, dat wy loopen beginnen.
Den Koninck leydet in sijn Kamer my,
Ga naar margenoot+Wy verblyden ons, over u zijn wy
Ga naar margenoot+Vrolijck, daer by // soo dencken wy eenpaer
Ga naar margenoot+Meer om u borsten, dan om den wijn claer
Ga naar margenoot+Ia sy algaen // die daer vroom zijn bevonden
Ga naar margenoot+Beminnen u nu, ende t'allen stonden.
Ga naar margenoot+Swart ben ick, maer seer lieflijck ende jent
Ga naar margenoot+O ghy Dochters Ierusalems bekent
Ga naar margenoot+Ghelijck de Tenten Kedar schoon gestaen,
Ga naar margenoot+En die Tapijten Salomo: maer saen
Ga naar margenoot+My doch niet aen // en siet, overmits desen
Dat ick dus ben geworden zwart int wesen.
| |
[pagina 281]
| |
Want soo verbrant heeft my der Sonnen vlam,Ga naar margenoot+
Mijns moeders kinderen zijn op my gram,Ga naar margenoot+
Der Wijnberghen-bewaerder vermaert
Was ick gestelt, maer niet heb ick bewaert
Mijnen Wijngaert, die my wel was bevolen
Die mijn Ziel bemint, segt my doch onverholen:
Waer ghy weydet, ende' in den middagh rust,
Op dat ick niet en moet gaen met onlust
Herwaert en derwaert, ende komen vry
Die kudden van uwe ghesellen by,Ga naar margenoot+
O schoonste ghy // kendy, om u beklijven,
V selven niet, o ghy schoonste der Wijven?Ga naar margenoot+
Soo gaet henen uyt, ende volghet naerGa naar margenoot+
Die voetstappen al van die Schapen daer,Ga naar margenoot+
By den huysen der Herderen weydt dijnGa naar margenoot+
Bocken aldaer, ick ghelijcke u mijn
Vriendinne fijn // al na mijn welbehaghen,
Mijn reysich getuych, twelck is aen Pharaons waghen.
V wangen lieflijck in den spangsel staen,
Oock uwen hals in die keten ghedaen,
Wy willen u maken spangsels vergult,
Met silveren puckelkens menighvult,
Doen met ghehult // den Koninck herwaert keerde,
Mijnen Nardus soet haren reuck vermeerde.
Een bosselken Myrrhe is my mijn vrient,
D'welck hangt tusschen mijn borsten, daert wel dient:Ga naar margenoot+
Mijn vrient die is een Druyven-koffer myGa naar margenoot+
Al in die Wijngaerden tot Engeddy:
Vriendinne gy // zijt schoone nae 'tbetoogen
V ooghen zijn ghelijck der Duyven oogen.
O mynen beminden vrient autentijck,Ga naar margenoot+
Ghy zijt schoone, schoon en lieffelijck,Ga naar margenoot+
Ons bedde dat groenet seer menighfout,Ga naar margenoot+
Ende die balcken aen ons huys ghebout,
| |
[pagina 282]
| |
Zijn Cederhout // end' al by u addresse,
Zijn oock al onse latten van Cypresse.
Een is noodigh.
Ga naar margenoot+[Hoe schoon is uwen ganck] |
|