De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 229]
| |
Op de wijse: Ick arm Schaep aen die groene heyde.FElix was even gierighGa naar margenoot+
By schat, oft groot ghebiet,
Maer Paulus goedertierigh,
Hebbende wat, of niet,
Hy liet // hem wel ghenoeghenGa naar margenoot+
Tzy in armoet // Oft overvloet,Ga naar margenoot+
Tot al cost hy hem voeghen.Ga naar margenoot+
In dit ghenoeghens leere,
Desen Romeyn noch slecht,
Zijnd' over Mensche Heere,
Was zijner lusten knecht,
Oprecht // als den gherusten,
Hiel Paulus vroom // Vast inden toom
De vleeschelijcke lusten.
Feliz en wou den armen,Ga naar margenoot+
Doch wel rijcken Paulum,
Ontslaen voor gheen ontfarmen,
Dan door aerdschen rijckdom,
Daerom, heeft hy hem laten
Roepen tot hem // En sochte slemGa naar margenoot+
Dickwils met hem te praten.Ga naar margenoot+
Paulus hadt hem verrijcken
Moghen, met eenen schat,
Die niet was te ghelijcken
By al wat hy besat,
Ia hadd' // hy Pauli reden
Ghenomen waer // Van herten, maer
Dat was al t'onbesneden.
Siet hadd' hy aenghehanghen
Sijn woorden, soo hy most,
Self hadde' hem zijn ghevanghen
Man sonder synen cost
Verlost // uyt 'svyants stricken,
Maer niet hier van // En volghde, dan
En onvruchtbaer verschricken.
Hy hoord' als eenen dooven,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 230]
| |
Van binnen onbereyt,
Hoe datmen moet ghelooven,
En van gherechticheyt,
Ga naar margenoot+Cuyscheyt // en van het oordeel,
Ga naar margenoot+Daer elck persoon
Ga naar margenoot+Sal hebben loon
Naer wercken, sonder voordeel.
Bevreest van sulcke waerheydt,
Ga naar margenoot+Liet Felix hem so gaen,
Twee Iaer sonder vruchtbaerheyt,
Van Paulo, daer ghevaen,
Vermaen // hoorend' en woorden,
Daer zijn gheweest,
Waer vanmen leeft,
Meer die onnuttigh hoorden.
Onder ander mispresen,
De loose Saduceen
Waren sulck, en tot desen
Gheveynsde Pharizeen,
Sy deen // gheen boete weerdigh,
Naer Ioannes // oft Christi les,
Ga naar margenoot+En roemden hun rechtveerdigh.
Iae met den Heere dreven
Ga naar margenoot+Sy spot en groot verwijt,
Hy straft' hun gierich leven
Des waren zy vol nijt,
Altijdt // sy vlytich sochten,
En namen merck // Of sy in werck,
Oft leer, hem straffen mochten.
Ga naar margenoot+Herodes hiel ghebonden
Ga naar margenoot+Ioannem vast gheleyt
Ga naar margenoot+In Karcker, om t'vermonden
Der oprechter waerheyt,
Gheseyt // en wedersproken
Sijns Echts misdaet,
Heeft dat seer quaet
Herodias ghewroken.
Sulck tasten op de sweeren,
Tvleesch qualijck lijden mach,
| |
[pagina 231]
| |
Nochtans siet stoorde gheerenGa naar margenoot+
Herodes zijn ghewagh
Ontsagh // hem, voor rechtveerdigh
En heyligh Man // Houdend' hem, dan
Hy bleef doch niet volheerdigh.
In dertelheyt gheseten
Ter tafel zijnen eedtGa naar margenoot+
Onnoodigh heeft ghequeten,
Met eenen doodtslagh wreedt,
Hoe leedt // hy liet gheschieden,
Eergierigh, want
Hy hem doen vandt
By veel heerlijcke lieden.
Pilatus na de waerheytGa naar margenoot+
Heeft den Heere ghevraeght,
Want hy vernam in klaerheyt
Sijn onschult, hoe verklaeght,
Vertsaeght // daer in zijn wooningh,
Hy wel vernam,
Hoe dat Gods Lam
Was een gheboren Coningh.
Hy socht hem te verlossen,
Maer hy sagh gheenen raet,
Met die groote vette Ossen,Ga naar margenoot+
Diet Lam soo droeghen haet,
Den staet // vreesd' hy verliesen
Dees aerdtsche winst,
Wesende minst
Voor d'eeuwigh ginck hy kiesen.
Siet, om een vriendt te blyven
Van een swack Mensche bloot,
Heeft hy 'trecht laten dryven,
En hy verwees ter doodt,
Soo groot // een Koninck schoone
Siend' hem veracht
Staen, sonder pracht,
Sonder dienaers oft Troone.
Machtigh' en edel weynichGa naar margenoot+
Zijnder gheroepen, siet,
| |
[pagina 232]
| |
Ga naar margenoot+De herten zijn t'onreynigh,
En wanckelijck als riet,
Ga naar margenoot+Daer niet // en valt te deghen
Ga naar margenoot+'tSaedt in goedt lant // Maer is gheplant
Ga naar margenoot+In dorens, rots en weghen.
Ga naar margenoot+Onsuyverheydt ende boosheydt
Ga naar margenoot+Zijnd' uyt der herten al,
Ga naar margenoot+Sachtmoedicheyt, sonder loosheydt,
Krijcht 'twoort daer goet inval,
En 'tsal // dienen ter zielen
Ga naar margenoot+Salicheydt wel, De lusten fel
Sullent dan niet vernielen.
Ga naar margenoot+Maer doenders moetmen wesen,
Ga naar margenoot+En gheen hoorders alleen,
Ga naar margenoot+Oft men bedrieght by desen
Sijn selven int ghemeen,
Int een // dat ons te samen
Is noodigh meest // Wilt ons den Gheest
Des Heeren stercken, Amen.
Een is noodigh. |
|