De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Maeghdelijck pylaer eerbaer.EEn Herder liedt aenhoort,
Van een Herder, die voort
Brengt, en weydt metzijn woort
Sijn Schaepkens nieu verjeught,Ga naar margenoot+
Sijn Pijpken soet van toone
Al haer ghemoedt verheught,
Met een nieumare schoone
Van een eeuwighe vreucht,
Sy nemen toe in deucht,Ga naar margenoot+
Dat is gheen onvruchtbaer,
Een tweelingh draeght elck een,
Onderlingh' en ghemeen
Liefde, want anders gheen
Merckteecken is aen haer.
Voorwaer, den Herder segt,
Wie inde kop oprecht
Niet en gaet goedt en slecht
Ter deuren in, voorwaer,Ga naar margenoot+
Maer andersins beginnen,
Gaet klimmen hier of daer,
Om soo gheraken binnen,
| |
[pagina 188]
| |
Een Dief, een Moordenaer
Is hy bevonden, maer
Die komt ter deuren in,
Dats den Herder, hem doet
Op den deurwachter vroet,
Ga naar margenoot+De Schaepkens hooren soet
Sijn stem met blijden sin.
Ga naar margenoot+Sijn eyghen Schaepkens t'saem
Die roept hy al met naem,
En leydts' oock uyt bequaem,
En uytghelaten siet,
Hy gaet vooren, sy volghen,
Sijn stem en vrolijck liedt
Kennen sy onverbolghen,
Maer van der vreemder vliet
Sijn kudde, want het niet
T'vreemder gheluyt en kent,
Al die quamen voor my
Dieven en moorders sy
Zijn, maer mijn kudde vry
Blijft my altijds ontrent.
Mijn Schaepkens wel ghetemt
En hooren niet het vremt
Gheluydt, dat teghen stemt
Mijns waerheyts stems vermaen,
Ick ben de deur der Schapen,
Wie door my in gaet saen
Sal goe weyde betrapen,
In en uyt met my gaen,
En saligh sal hy staen,
In mijn troostigh bevrijdt,
Den dief en komt niet el
Ga naar margenoot+Dan om te dooden fel,
En in verderfs ghequel
Te brenghen t'aller tijdt.
Ga naar margenoot+Ick ben komen, op dat
Ga naar margenoot+Sy leefden inden padt
Der waerheyt, en oock sadt
Namaels sonder verdriet,
| |
[pagina 189]
| |
Een goet Herder besevenGa naar margenoot+
Ben ick, want ick verlietGa naar margenoot+
Voor mijn Schaepkens het leven,Ga naar margenoot+
Soo doet den Huerlinck niet,
Die siet den Wolf, en vliet,Ga naar margenoot+
Die grijpt en stroyt ter jacht,
Maer den Huerlinck ghewis,
Wien t'kudd' niet eyghen is,
Gantsch opt verdeffenis,
Der schapen niet en acht.
Een goet Herder ick ben,
De mijn' ick altijdts ken,Ga naar margenoot+
Mijnen, t'zy waer sy zijn,
Ghelijck my mijnen Vader
Kent, soo ben ick hem fijn,
En als een weldader,
Voor mijn Schaepkens, ick mijn
Leven in doots ghepijn
Verliet aent kruys benout,
Ioden, Heydens in tween,Ga naar margenoot+
Daer van heb ick mijn een
Schaepstal vast op den steen
In mijnen gheest ghebout.
Mijn Schaepkens hooren snel
Mijn stem, als niet rebel,
En ick kense seer wel,
Sy volgen my constant,
Ick gheefse 't eeuwigh leven,
Sy en sullen met schandt
Oock niet vergaen in sneven,
Daer en kanse niemant
Ghetrecken uyt mijn hant,
Dus en verlies ick gheen,
Den Vader sonderlinck
Groot boven alle dinck,
Van hem ick die ontfinck,
En wy zijn t'samen een.
Herders heb ick besteltGa naar margenoot+
| |
[pagina 190]
| |
Ga naar margenoot+Met mijn pijpken int veldt,
Ga naar margenoot+Die niet om wol oft ghelt
Ga naar margenoot+Mijn Schaepkens weyden hier,
Ga naar margenoot+Maer als ick my vertoone
Als des Herders Princier,
Een onvergaende Croone
Der eeren schoon en dier
Ontfaen sullen sy schier,
Als ick mijn Schapen reyn
Ga naar margenoot+Wt Bocken scheyden // sal,
Ga naar margenoot+En met my leyden // al
Inden bereyden // stal
Boven in 'sHemels pleyn.
Een is noodigh. |
|