De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander– Auteursrechtvrijna de wijse: Wie hoor ick suchten, van waer komt dit gheklanck. Oft, van soet Robertgen.D'Euangeliste, Lucas doet ons vermaen,Ga naar margenoot+
Op dat elck wiste, zijn gedachten t'ontslaen,
Te staen, op Aerdtsche dinghen // meest,
Daer 's Menschen sonderlinghen // gheest
Is toegheneghen saen,
En moet doch al vergaen.
Den Heer der Heeren, zijns Vaders wille goet
| |
[pagina 156]
| |
Quam vlijtich leeren vant Hemelrijcke soet
Hier ons arme sondaren // zwack,
Meester, een uyt de scharen // sprack,
Seght mijn Broeder, dat hy
D'erve deyle met my.
Maer Christus seyde: Wie heeft rechter ghestelt
My, dat ick scheyde, onder u erf oft veldt,
En noch hy goedertierigh seyt,
Siet toe, wacht u voor gierichheyt,
Niemant van't goedt en leeft,
Dat hy seer veel hier heeft.
Noch met ghewisse, Redenen seyd' hy een
Ghelijckenisse, Tot desen int ghemeen,
Hoe datter was een rijcke // Man,
Die overvloedelijcke // van
Een zijn schoon ackerlandt
Ghekreegh vruchten ter handt.
Vreughdigh ontwaken // hy in hem zelven dacht,
Wat sal ic maken? waer sal ic al dees macht
Van vruchten moghen berghen // in?
Hy sprack in zijnen erghen // sin,
Oft in zijn herte coen,
Dit sal ick nu gaen doen.
Ick sal afbreken, mijn schueren nu ter tijt,
En ongheleken, al meerder maken wijt,
Daer in sal ick vergaren // snel
Mijn vruchten, en bewaren // wel
Mijn goeden en ghewas,
Dan sal ick segghen pas:
O ziele lustigh, weest vrolijck onbeswaert
Leeft nu gherustigh, eet, drinckt vry onvervaert,
Goedt hebt ghy om veel Iaren // siet,
Ghy en behoeft te sparen // niet,
Ziele maeckt goede chier,
Ga naar margenoot+Dus sprackt den rijcken ghier.
Ga naar margenoot+In al dit schicken, siet, seyde tot hem God
| |
[pagina 157]
| |
Tot zijn verschricken, in dese nacht, O sot,
V Ziele gheeyscht wesen // sal:Ga naar margenoot+
En wie sal nu van desen // al,Ga naar margenoot+
Dat ghy al hielt voor dijn,
Heer oft besitter zijn?
So gaet den genen, die schatten voor hem gaert,
Als hy moet henen, hy vindt hem seer beswaert:
Want hy in God niet rijck en is,
Dus leert ons dees ghelijckenis,
Datmen Gods Rijcke soet,
T'een noodigh, soecken moet.
|
|