De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Laet ons den Heere gaen singhen een lof.BReect uyt, en roept verblijt in u gespan
Ghy die den man
Christum nu hebt, waer van
V zijn gheholpen can,
In vruchtbaer wesen,
Syon ghepresen,
Ghy die daer komt van boven,
Wt 'twater reyn des Euangelijs woort,
En den gheest voor // och wilt doch soot behoort,
Van dees wedergheboort
Den Vader loven.
Een Vader van die ghelooven bequaem,Ga naar margenoot+
Heeft Abraham
Inde Schrift zijnen naem,
Maer self is Godt eersaem
Van al te gader,
Den rechten Vader,
Abraham heeft ghekreghen,
Dobbel spelonck, en daer begraefde hy,
Begraven ghy, zijt int Doopsel Christ,Ga naar margenoot+
Wedergheboren vry,
En nieu bedeghen.
D'Eerste geboort uyt Adams vleesch en bloet
En is gheen spoet
Ter salicheyt, men moetGa naar margenoot+
Herboren worden vroet,Ga naar margenoot+
Hemelsch gheneghenGa naar margenoot+
Moyses versleghenGa naar margenoot+
Heeft, en begraven medeGa naar margenoot+
D'Egyptenaer, die den Israelijt
So sloegh uyt nijt, dus ghy verwinnigh zijt
| |
[pagina 72]
| |
Ga naar margenoot+T'vleesch, dat den gheest bestrijt
Ga naar margenoot+In zwaer onvrede.
Ga naar margenoot+T'Egypten in dat doncker Rijck veracht
Ter middernacht
Ga naar margenoot+D'eerste gheboorte onsacht,
Is worden omghebracht,
Dus van ghelijcken
Ghestorven blijcken
Moeten svleeschs qua kostuymen,
Van Adam oudt den aengheboren aert,
Ga naar margenoot+En wederbaert, moeten wy metter vaert
Ga naar margenoot+sWerelts lusten vermaert,
Egypten ruymen.
Maer al zijn wy door t'roode Meyr gegaen,
Al is voldaen
Voor Adam, noch volstaen
Moetmen op s'levens baen,
In veel beproeven,
Sonder verdroeven
Den Gheest niet murmureren,
Ga naar margenoot+Korahs aenhang, en Balaams bedrogh,
Veel strijdens och, en aenvecht isser doch,
Eer wy ten laetsten noch
T'Iordaen passeren.
Maer doch voorby zijnde des oordeels vliet
Dan en gheschiet
Meer gheenderley verdriet,
Int nieuwe landt wy, siet,
In vrede rusten,
Ons mach wel lusten
Ga naar margenoot+Naer d'eeuwighe schoon erven,
Om drincken van 's levens fonteyne soet,
Dit hooghste goet, en rijckdom overvloet
Te krijghen, hope doet
Ons troost verwerven.
De meeste vreucht, groot boven onse gis,
Ga naar margenoot+Dat werdt ghewis,
Ga naar margenoot+Godt sien ghelijck hy is,
En hebben zijn kennis,
| |
[pagina 73]
| |
Soo hy ons allenGa naar margenoot+
Kent, noyt ghevallen
En ist in ons ghedachten,
Wat vreucht te sien wert in Gods claer aenschijn,Ga naar margenoot+
Al t'Aertsch ghepijn, mach niet geleken zijnGa naar margenoot+
By die heerlijckheyt fijnGa naar margenoot+
Die wy verwachten.
Een is noodigh. |
|