Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[Voor alle malle spotterie]Op de wijse: Hy voerde de Valck al op sijner handt.VOor alle malle spotterie, Ga naar margenoot+
Dancksegginghe gheschie, want die Ga naar margenoot+
Moet altijts fijn// den Heere ghedaen zijn.
Hy gheeft ons veel vruchten ghewas, Ga naar margenoot+
End' onder ander dinghen vlas, Ga naar margenoot+
Van alsoo cleyn// een lijnsadeken reyn. Ga naar margenoot+
T'gewas// van't vlas// en t'weven// dat Ga naar margenoot+
Ghelijckt des Menschen leven// wat,
Den bouwer gaet// ploegen end' saeyen zaet. Ga naar margenoot+
Man ende Wijf in Echt ghepaert, Ga naar margenoot+
Ghelijck de wijse Man verclaert,
So wort gheteelt// dat menschelijcke beelt. Ga naar margenoot+
Dat lijnsaet in de Aerde leyt,
Den ackerman met lijdtsaemheyt,
Dach ende nacht// de dierbaer vrucht verwacht. Ga naar margenoot+
Die Moeder met t'bevruchte lijf, Ga naar margenoot+
Met veel smerten, end' ongherijf,
| |
[pagina 182]
| |
Ga naar margenoot+ Verlangt end' sucht// oock dickwils nae de vrucht.
Ga naar margenoot+ T'geboren kindt wast, end' wordt stout,
Ga naar margenoot+ End' t'vlas vol oncruyt menichfout,
Ga naar margenoot+ T'vlas moet men wien// en t'kindt met roen castien.
Het vlas dat heeft veel moeyten an,
Eer ment spinnen oft weven can,
Ga naar margenoot+ So ist een van// een kindt wordt een vroom Man.
Ga naar margenoot+ Goet onderwijs moet hy verstaen,
Redelijckheyt zijn onderdaen,
Justicy voort// boven als' Heeren woordt.
Een Mensche bloeyt in sijnen fleur,
Ga naar margenoot+ End' t'vlas-bloemken heeft schoon coleur,
In sijnen tijdt// maer het vergaet subijt.
Ga naar margenoot+ Des vleeschs glory end' ghewelt,
Ga naar margenoot+ Dat is ghelijck de bloem in't velt,
Ga naar margenoot+ Heden seer moy// morghen bedorven hoy.
Ga naar margenoot+ Maer wilt men gaen ten Hemel in,
Ga naar margenoot+ Men mach niet in den aertschen sin
Ga naar margenoot+ Blijven verstockt// t'vlas men uyt d'Aerde plockt.
Ga naar margenoot+ T'vlas wort van sijn bollen berooft,
Ga naar margenoot+ Men mach niet doen sijn eyghen hooft,
T'vlas ghebeuckt werdt// soo moet dat steenich hert.
Ga naar margenoot+ Gods woordt dat is den hamer, daer
T'herte med' wort ghebroken claer,
| |
[pagina 183]
| |
Sulck vlas dient wel// die wijse vrouwe snel. Ga naar margenoot+
Die den spinrock aenvaerden wil, Ga naar margenoot+
End' met haer vingheren de spil, Ga naar margenoot+
Dat vlas wordt draet// en dat garen lijnwaet.
T'garen wort aen den boom ghepast,
Men moet den Heer aencleven vast, Ga naar margenoot+
Ghedraeyt zijn met// liefd' aen elck Christen let.
En weest geenen wollen inslach, Ga naar margenoot+
Torteyn niemant draghen en mach, Ga naar margenoot+
In Israel, dus vliedt de secten fel. Ga naar margenoot+
S'Menschen daghen vlieghen voorby, Ga naar margenoot+
Lichter dan d'wevers spoele// sy
Houden niet op, seyt de Prophete Job. Ga naar margenoot+
De doot comt, de Mensch overlijdt, Ga naar margenoot+
Ghelijck de wever de webb' afsnijdt,
Seyt Hiskia, de Coninck van Juda.
Dat laken wort ghepackt, ghekist,
Ghescheept om varen onghemist,
In s'Coopmans handt// verr' in een ander landt.
Den Mensch men soo ter Aerden doet, Ga naar margenoot+
End' naemaels hy verrijsen moet. Ga naar margenoot+
Is hy Gods kint// grooten loon hy gewint.
In d'ander weerelt wijdt van hier, Ga naar margenoot+
De Heere, die hem cochte dier, Ga naar margenoot+
Blijft hy ontrent// in vreuchden sonder ent. Ga naar margenoot+
Een is noodich. |
|