Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[Danck-offer soet, den Heere moet]Op de wijse: Het was een Man in den lande Hus. Oft: Geeft my te drincken, etc.DAnck-offer soet, den Heere moet,
Gheschieden nu, end' t'allen Jaren, Ga naar margenoot+
Van sijn wonderen, die hy doet Ga naar margenoot+
Onder s Menschen kinderen scharen,
Die met schepen op die Zee varen,
End' haren handel drijven daer
Op groote wateren vol baren,
Die sien sijn wonderlijcke wercken claer. Ga naar margenoot+
Sy ondersoecken s Heeren werck,
| |
[pagina 176]
| |
Sijn wonderen ter Zee beseven,
Ga naar margenoot+ Met een woordt uyt ghesproken sterck
Ga naar margenoot+ Can by sulcken storm-windt gheven,
Ga naar margenoot+ Dat die baren worden verheven,
End' t'schip ghedreven// vaert terstont
Op nae den Hemel, boven schreven,
End' daelt dan weder in den afgront.
Ga naar margenoot+ Der Menschen Zielen worden dan
Door s'Heeren macht met angst beladen,
Sy tuymelen als eenen Man
Die droncke gaet onrechte paden,
End' t'eynden zijnde van alle raden,
Vol van ghenaden// den Heere groot,
Die haer behoeden can voor schaden,
Aenroepen sy in haren noodt.
De Heere die is goedertier,
Hy helpts' uyt angst en droefheyt mede,
Hy stilt dat onweders dangier,
Dat die baren moeten in vrede
Dalen in hare legher-stede,
Ga naar margenoot+ Die stillichede// maeckt haer verblijdt,
End' dat sy zijn, nae wensch end' bede,
Weder te lande uyt noodt bevrijdt.
Die sullen dancken den Heere vry,
Van sijn goetheyt, met verjalijsen,
End' door sijn wonderen, die hy
s'Menschen kinderen gaet bewijsen,
End' hem in der Ghemeynten prijsen,
Sijne fame rijsen// end' roemen wijdt,
| |
[pagina 177]
| |
By die ouders, want hy can spijsen
Al wat hier leeft in't aertsche krijt.
Met vijf brooden, end' visschen twee, Ga naar margenoot+
Cond' hy soo menich Mensch versaden,
Hy dreef sijn Jongheren ter Zee, Ga naar margenoot+
Sonder hem sy te schepe traden,
Teghen den Avont, t'began te spaden, Ga naar margenoot+
Die vry van quaden// is sonder erch,
Ons tot een voorbeeldt vol weldaden, Ga naar margenoot+
Ginck alleen bidden op eenen berch.
T'schip was midden op der Zee plas, Ga naar margenoot+
Door die baren in swaer bestrijden,
Midts dat den windt haer teghen was,
In die vierde nachtwake tijden
Saghen sy Jesum comen schrijden,
Tot haer besijden// op't water vocht,
Dit deed' haer herte vreese lijden. Ga naar margenoot+
Sy spraken, het is een ghedrocht.
Sy riepen door des angsts torment, Ga naar margenoot+
Jesus tot haer sprack dat ment hoorde,
Hebt eenen goeden moet, ick bent,
En vreest u niet, Petrus antwoorde,
Heere zijt ghy't? heet met accoorde
My buyten boorde// comen snel,
Tot u op t'water, als d'onghestoorde,
Van comen creech Petrus bevel.
Hy tradt uyt t'schip, seer wel ghesint, Ga naar margenoot+
Op t'water, sonder achterdincken,
Gaende, sach eenen stercken windt,
| |
[pagina 178]
| |
Hy verschrickt' end' began te sincken,
Riep, Heer helpt, oft ick moet verdrincken,
Maer Jesus ginck, end' greep sijn handt,
Ga naar margenoot+ O cleyn gheloovigh' als die hincken,
Waerom twijfelt ghy inconstant?
Ga naar margenoot+ Dus quamen sy in't schip ghegaen,
Met dit vermaen, van goeder famen,
Ga naar margenoot+ Doen is de windt gaen ligghen saen,
En die daer in't waren, quamen
End' vielen voor hem neder t'samen,
Met namen, Gods Sone voorwaer
Beleden sy hem, nae t'betamen,
End' ontquamen t'perijckel swaer.
In perijckel dach ende nacht,
In die diepte der Zee beneden,
Heeft Paulus den tijdt toeghebracht,
Ga naar margenoot+ End' driemael schipbrake gheleden,
Veel perijckel heeft hem bestreden,
Ga naar margenoot+ In landen steden, over al, siet,
Maer valsche broeders, vol onvreden,
Deden hem moeyt, end' swaer verdriet.
Veel valsche broeders men noch vindt,
Perijckuleus om te hantieren,
Ga naar margenoot+ Wiens woordt als den kancker verslint,
Want sy haer tonghen misregieren,
Jae spreken schier wat sy regieren,
Schrijven papieren// vol leughens coen,
O Broeders, merckt op haer manieren,
Ga naar margenoot+ Of sy ghelijck d'Apostels doen.
| |
[pagina 179]
| |
Oorlof Broeders, wilt voor besluyt, Ga naar margenoot+
T'Schip der consciency bewaren,
Daer in t'gheloof, en seylt recht uyt, Ga naar margenoot+
Op t'compas van Gods woordt verclaren, Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+
Door schalcke winden, noch wilde baren,
En wilt niet varen, buyten t'ghebodt,
Maer om in s'Levens haven vergaren, Ga naar margenoot+
Anckert u hope vast in Godt.
Een is noodich. Maer wat ist, weet dat yemandt// wel? T'is hy self die't sprack, de Heer en niemandt// el: Slechs den Heere te hebben, David soo behaechde// siet, Ga naar margenoot+ Dat hy noch nae Hemel noch nae Aerd' en vraechde// niet. |
|