Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander– Auteursrechtvrij[Een Liedt t'onsen vermane]Op de wijse: Van Hans de Grave.EEn Liedt t'onsen vermane
Wild' ick wel singhen, want
Wy vinden op de bane,
Nae t' nieu beloefde landt,
Menich vyandt te beene,
Dus laet ons toesien wel,
Dat niemant in't ghemeene Ga naar margenoot+
Inwendich en versteene,
Door't bedroch der zonden fel. Ga naar margenoot+
Het fel bedroch der zonden
En mach ons doen gheen quaet,
Indien wy t'allen stonden
Godts woordt, dat eeuwich zaet, Ga naar margenoot+
Houden in't herte binnen
Ghesloten end' gheprent,
| |
[pagina 74]
| |
Ga naar margenoot+ Gheschreven in de sinnen,
Wy sullen wel verwinnen,
Weerelt, vleesch, end' oudt Serpent.
Ga naar margenoot+ T'serpent dat heeft bedroghen
Eva in't lust-hof soet,
Ende Gods woordt ghetoghen
Eerst uyt haer sinnen vroet,
Ga naar margenoot+ t'Onnoosel bloet vergoten
En badde Cain niet,
Hadde hy onverdroten
In sijn herte ghesloten
s'Heeren woordt dat hy verliet.
Ga naar margenoot+ Verlaten t'woordt des Heeren
Heeft oock d'huysvrouwe Loths,
Ga naar margenoot+ Sy ginck haer omme keeren
Teghen t'woort des ghebodts:
Den Man Gods werdt verbeten,
Om dat hy heeft ghehoort
Die woorden der Propheten,
Dranck water, end' heeft gheten
Ga naar margenoot+ Broodt, jeghen des Heeren woordt.
Des Heeren woort cleyn achten,
Ga naar margenoot+ Dat dede Nadab schier
End' Abihu versmachten
Ende vergaen in't vyer,
Menighertier figuere
Ga naar margenoot+ Van Saul, end' ander meer,
Vertoont ons die Wet puere,
Ga naar margenoot+ Die heylighe Schriftuere
| |
[pagina 75]
| |
Is gheheel tot onser leer.
Tot onser leer bequame, Ga naar margenoot+
Op dat een Mensche fijn,
Draghende s'Heeren Name,
Soude volcomen zijn,
Tot alle goede wercken
Gheschickt, en daer toe snel,
Want soo wy aenmercken, Ga naar margenoot+
In den gheest vry verstercken,
Als wy doen nae Gods bevel.
Die Gods bevel beleven, Ga naar margenoot+
Sal Godt gheleyden vry, Ga naar margenoot+
Voedtsel der Zielen gheven,
Haer ghebeente sal hy
Sterck maken, end' verjeuchden,
Als eenen ghewaterden hof,
Sullen alle die in deuchden,
Gods wille doen met vreuchden,
Tot sijnen prijs ende lof.
Gods prijs end' lof verbreyden, Ga naar margenoot+
Laet ons met wercken goet Ga naar margenoot+
Van Christus woorden niet scheyden, Ga naar margenoot+
Want wie die hoort end' doet, Ga naar margenoot+
Die is ghelijck den wijsen, Ga naar margenoot+
Die thuys op den steen bout,
Hoe wel de winden rijsen,
Hy en derf met afgrijsen,
Sijn macht is in't levens hout. Ga naar margenoot+
Christus het hout des levens
| |
[pagina 76]
| |
Ga naar margenoot+ Hier sijn woninghe maeckt,
Ga naar margenoot+ Met den Vader, benevens
Die in sijn liefde blaeckt,
End' leeft nae sijnen woorde,
Ghetrouwe tot der doot,
Of haer de weerelt stoorde,
Ga naar margenoot+ Een drievoudighe coorde
Is gheduerich in alle noot.
Ga naar margenoot+ In alle noot niet smeecken
In den gheest goedertier,
Ga naar margenoot+ Tot dat ghenaden-teecken
Ga naar margenoot+ Laet ons, ons keeren, hier
Ga naar margenoot+ Vast by den Heere blijven,
Ga naar margenoot+ In sijn liefd' end' ghebodt
Ga naar margenoot+ Tot onses roeps verstijven,
Ga naar margenoot+ Sijnen gheest sal ons drijven,
Amen, vrienden, dat gheve Godt.
Godt gheve sijn ghenade
Ga naar margenoot+ Tot ons vermoghen kranck,
Ga naar margenoot+ Dat wy dit cort end' quade
Schaduwich leven lanck
Sijn woordt oprecht bewaren,
Ende naemaels ghewis
Met alle sijn Heyrscharen
By hem moghen vergaren,
Ghelijck ons wel noodich is.
Een is noodich. |
|