Bucolica en Georgica, dat is, Ossen-stal en Landt-werck

[p. A1v]

Aen constriicksten Heer H. Goltivs.

Den Mantuaen hoe hy in soet Latijn

Van Amaryl heeft Echo leeren singhen:
Sijn wetten oock om t'landt tot mildtheyt dwinghen,
Ghesongen dy in Vlaems, laet danckich zijn.

O Goltzi vry ons eeuwer ciersel, mijn

Mecenas groot: VVant Schilders sonderlinghen
Nut scheppen uyt Poëten, jae een dinghen
Is constich Dicht, en Schildery int schijn.

Dan d'een is stom, en d'ander can wel spreken:

D'een verwich wijst, en d'ander met bestreken
By-woorden inhaelt, en duydt al watt begheert.

Niemandt hier in Virgilio was gh'leken,

Maer wat belanght mijn doen te minst, ick reken,
Ist lovens niet, soo ist onschuldens weert.

K.V. Mander.