Den Lusthof der gheestelicke oeffeninghen

[p. 454]

Dry meditatien van de Christelicke volmaecktheydt.

De eerste meditatie.

BEmerckt ten 1. Waer in dat de Christelicke volmaecktheydt ghelegen is, te weten: In Godt oprechtelick te kennen, bouen alle dinghen te beminnen, ende hem volkomelick tot den eynde ons leuens te dienen. Item, in eene volle verloocheninghe van ons seluen: want daer en is niet, dat in ons de schoonheydt van de gratie Godts soo te niete doet, ende ons soo besmet, als de sinnelicke liefde sijns selfs. In een vernoeyelick ghebruyck der creaturen, ter oorsake van het groot verlanghen datmen heeft tot den schepper aller creaturen. Eyndelick in een suyuer herte, suyuer lichaem, ende suyuere meyninghe. Bemerckt hoe verre ghy noch van dese volmaecktheydt zijt, ende beklaecht voor Godt uwe ellendicheyt, ende versoeckt sijne hulpe.

Ten 2 Ouerpeyst waerom de volmaecktheydt ons noodelick is: 1. Want Christus die ons ghebiet: 2. Want tot die alle Christenen eyghentlick gheroepen zijn: 3. Want wy tempels des Heylighen Gheests zijn: 4. Want wy broeders ende susters der Enghelen zijn: 5. Want alle Christelicke sielen, moeten wesen als suyvere fonteynen ghedurichlick salighe wateren der heyligher ghedachten ende stichtbare woorden uytworpende, tot vermakinghe der

[p. 455]

Enghelen, ende suyueringe der sondige menschen.

Ten 3. Wat profijt dat de Christelicke volmaecktheydt ons aen-brenght: 1. Inwendighe blijdtschap, die allen troost der weereldt te bouen gaet: 2. Het verstandt wordt meer verlicht, om wel te bidden ende te mediteren: 3. Den wille meer ontsteken, om door het verachten der creaturen, den schepper aen te hanghen: 4. Wy worden door die, ghesonde, schoone, ende allesins bequame lidtmaten der H. Kercke: 5. Godt verhoort lichtelicker ons ghebedt, als hy in ons niet en vindt dat hem mishaecht: 6. Wy verkrijghen daghelicks vermeerderinghe van deughden, gratien, ende alderhande godlicke dinghen; hoe wy na onsen roep tot die ghehouden zijn; ende hoe ghereet dat Godt is om ons tot die te helpen.

De tweede meditatie.

BEmerckt ten 1. Vier beletselen der volmaecktheydt: 1. Kleyne ghebreken kleyn achten, ende gheen sorghe draghen om die in ons te versteruen. Een kleyn gaetken sal een groot schip doen versincken, is't datmen daer niet naer en siet: een kleyn doorneken in iemandts voet sal het gantsch lichaem ontsteken: een kranck fundament doet een huys vallen: een kleyne faute in 't beghinsel des wechs, wordt seer groot in 't eynde: een woordt achter-ghelaten in eenighe Schrifture, sal veel processen somtijden causeren: 2. Traecheydt, in het uyt-roeyen van de wortel aller quader passien: want soo en blijuen wy niet

[p. 456]

alleen on-volmaeckt; maer stellen ons oock in groot perijckel, van groue onvolmaecktheden, draghende in ons het vier, dat ons verbranden kan, ende een serpent, dat ons doodelick wonden kan: 3. Dencken dat wy ghenoech doen als wy ons met den meesten hoop voeghen, alleen aen-siende het uyt-wendich van andere, ende niet bemerckende dat daer veel zijn, die secretelick meer doen dan wy, ende nochtans soo onvolmaeckt niet en zijn, als wy: 4. Te groote becommernisse in wereldtlicke dinghen; soo dat wy ons geen tijdt en geuen, om rijpelick op ons seluen, ende op de bequamicheydt, die wy hebben om ons te volmaken, te letten.

Ten 2. Insiet, vier andere beletselen der Christelicker vol-maecktheydt: 1. Onghereghelde liefde tot eenighe persoonen, plaetse, officie, goedt, vermakinghe, oft andere creaturen, want Godt wilt onse herten alleen besitten; soo dat de minste onghereghelde liefde op eenich dinck, hoe kleyn het is, de oprechte liefde Godts belet. Item onghereghelden afkeer van iet, dat tot Godts eere bemindt, ende besorght moet wesen: 2. Iet onbehoorlicks segghen oft doen om iemandt te behaghen, oft niet te mishaghen, ende alsoo menschelicke op-sichten aen-nemen: 3. Traghelick met vernoeyen, ende groote verstroytheydt alle goede wercken doen: niet peysende wien dat wy dienen, ende hoe grootelicks wy in hem ghehouden zijn: 4. Onwetentheydt van de weerde, ende gratie van onsen roep: ende hoe lichtelick wy uyt dien konnen vallen, met Lucifer, Adam, Salomon, Judas, ende

[p. 457]

soo van Godt versteken worden.

Ten 3. Bedenckt acht andere beletselen der Christelicker volmaecktheydt: 1. Idele vreese van ons te versteruen, die spruyt uyt te groote eyghen liefde: 2. Dencken dat wy tot niet meer ghehouden en zijn dan wy en doen: daer wy nochtans al doende dat wy souden konnen, ons voor onnuttighe dienaren des Heeren noch moeten achten: 3. Op ons eyghen goedt-duncken te seer staen in alle onse wercken: soo openen wy den duyuel den wech om ons door ons seluen te bedrieghen: 4. Een verkeert eynde stellen aen ons leuen: voor exempel, als oft iemandt leefde, om te worden eenen goeden Koop-man, Procureur, Acker-man, Ambachts-man, waer toe nochtans wy van Godt gheen Christenen gheworden en zijn: maer om Gode te behaghen, ende ons in sijne liefde te volmaken: 5. Dencken dat de doodt noch verre is, daer sy ons van achter moghelick op de hielen treedt: 6. Meer sien wat ander doen, dat wat wy behoorden te doen: 7. Godts weldaden, ende den schoonen loon niet ghedencken, ende meer doen om den lust van ons stinckende vleesch, dan om den schoonen hemel ende ter eeren van onsen Godt: 8. Luttel weerderen het strengh oordeel Godts, ende de sware tormenten der helle.

De derde meditatie.

BEmerckt ten 1. Wat dat ons verwecken kan tot de volmaecktheydt van onsen Christelicken roep. Dit is: den eysch van dien wel begrijpen: Te weten dat sy een scho-

[p. 458]

le is van versteruenisse ons selfs, ende van oprechte volmaecktheydt in deughden, daer men daghelicks moet voort-gaen. Sy is een gheestelicke worstel-plaetse, ende schermbane, daer alle Christenen ghewapent ende ten strijde gheoeffent worden, ende daermen altijdt moet waken, ende op sijn hoede staen. Sy is een voorsale van hemelrijck, in de welcke alle Christenen, als gheestelicke edel-mannen, vrouwen, ende kinderen, verciert worden met alder-hande gheestelicke kostelickheydt, om terstont met dat Godt roepen sal, weerdelick hen in sijn rijck te verthoonen. Eyndelick den Christelicken roep, seght den Wijse-man, is als een blinckende licht, dat voordts gaet, ende wast tot eenen volmaeckten dach der gratien ende liefde Godts.

Ten 2. Oueleght andere bequame middelen tot de volmaecktheyt, welcke zijn: 1. Groote vereeninghe met onsen ouersten (aenghesien dat Godt ons door hem regeert) als een ghedienstich ledt-maet met sijn hooft: 2. Met alle neersticheydt in onse ghebeden vierighe deuotie te soecken. 3. Dickwijls de Heylighe Sacramenten met behoorlicke bereydinghe ghebruycken: 4. Ons neerstelick begeuen tot handelen van gheestelicke dinghen, ende het lesen van goede boecken: 5. Dencken dat ons leuen kort is, de doodt onseker, ende dat nae dit leuen niet meer te winnen en is: 6. Aensien de exempelen van de ghene die af-ghevallen zijn: 7. Ghedachtich wesen het strenghe oordeel Godts, daer oock de goede wercken gheweghen sullen worden: 8. Ons altijdt soo draghen, als oft Godt ons ghedurichlick

[p. 459]

aensaghe, ende ons de eewighe croone verthoonde, om die te winnen.

Ten 3. Bemerckt dat tot de volmaecktheydt noodelick is viericheydt: 1. Want, om tot die te komen, men moet de liefde van sy-seluen ende aller creaturen verloochenen, het welck sonder groote viericheydt niet gheschienden en kan: 2. Want wy worden lichtelick vermoeyt in het gene dat ons tegen gaet, ende pijnelick is: 3. Want niet de beghinselen maer de eynden worden ghecroont: ende daerom is van noode vol-herdicheyt die sonder viericheyt ende kloeckicheyt van moede niet en kan verkreghen worden. Peyst hoe dat een schip teghen stroom niet voordt en gaet, dan met gheweldt, soo oock het schip ons leuens, teghen den stroom der sinnelickheydt, en krijcht gheen volmaecktheydt, dan met geweldt. Soo seer gaen wy voordts in deuchden, als wy ons kracht aen doen ende niet meer, iae sonder gheweldt, keeren wy allenskens achterwaerts, ende wijcken af van de verkreghen volmaecktheydt. Hier moghen wy bemercken hoe dat 't met ons gaet: ende ons tot meerder viericheydt verwecken, op dat wy de croone der salicheydt als traghe strijders, eewichlick niet en verliesen.