Den Lusthof der gheestelicke oeffeninghen

[p. 435]

Dry meditatien van de gratie Godts, ende van den salighen staet der ghenen, die Godts gratie hebben.

De eerste meditatie.

BEmerckt ten 1. Wat eenen schadt dat Godts gratie is. Sy is soo weerdigh een goedt, dat sy den pandt des eewighen levens, ende het beghinsel der eewigher salicheydt ghenoemt wordt: Sy is den kostelicken schadt der uytverkoren, ende den rijckdom des Paradijs. Sy is een Godtlick juweel, van oneyndelicken prijs, waer mede de Christen siele van Godt begaeft wordt. Een druppel der gratie Godts, is weerdiger, dan duysent weerelden van puren goude, ende peerlen. Hoe komt dan dat de menschen dese gratie soo luttel achten, ende die om een sinlicke ghenuechte seer dickwijls wech worpen? o hinderlicke onuerstandicheyt van dien mensch!

Ten 2. Denckt hoe schoon dese gratie de siele maeckt. Sy verheft de siele tot een Godtlick wesen. Sy is een geestelick kleedt, van den H Gheest ghemaeckt, met het welck de siele ghekleedt wesende, wordt een kindt ende bruydt Godts. Sy is een bouen-natuerlick licht, den mensche tot sijne salicheydt verlichtende, ende alle duysternissen deser weereldt, ende der naturen verdrijuende: Sy is een hemelsch manna ende Ambrosia, de siele

[p. 436]

met alle soeticheydt ende smakelicken troost vervullende: Sy veredelt alle de krachten der sielen, ende maeckt haer den Enghelen ghelijck, ende hun gheselschap weerdich. Door haer, wordt de siele een rust-plaetse der Heyligher Drij-vuldicheydt, soo dat in haer den Vader, den Sone, ende den Heylighen Geest, hunne woonste ende vermakinghe nemen.

Ten 3. Insiet hoe vroom sy den mensch maeckt teghen alle sijne vijanden. Sy is de sweepe daer de helsche gheesten mede gheslaghen ende t'onder ghebrocht worden. Sy is de wapinghe van eenen gantschen gheestelicken soldaet, een helm voor sijn hooft, een pansier rondt om sijn lichaem, een sweerdt voor sijn handen, ende een rondasse voor sijne borste: soo dat sy den mensch gheheel versekert, voor soo veel, als hy die behoudt ende ghebruyckt. Sy is den eyghen standaert Christi, onder den welcken, alle gheloouighen strijden. Sy gheeft ons verstandt, om alle onse vijanden te kennen, hunne listen ende tentatien te bemercken, ende bequame maniere om hen te weder-staen: sy maeckt ons wacker ende kloeck om gheestelick te vechten. Sy maeckt dat Godt in ons, ende met ons strijde, ende dat wy door hem ouer alle onse vijanden triumpheren.

De tweede meditatie.

BEmerckt ten 1. Wat de gratie Godts in de siele van een sondich mensch komende daer is werckende. Sy doet te niet ende verdrijft alle soorten van sonden, ende ver-

[p. 437]

weckt de doode siele, uyt het stinckende graf haerder boosheydt, tot het gheestelick leuen. Haere kracht is soo groot, dat sy den sondaer van eene onredelicke beeste, iae seluer van eenen duyuel (want de sonde hem sulcks maeckt) verandert in eenen schoonen Enghel Godts. Sy beneemt den mensch, de verworpentheyt ende schande, in de welcke hy door Adam ghevallen was, ende gheeft hem eene Godlicke weerdicheydt. Sy maeckt hem van eenen doodlicken vijandt Godts, eenen bijsonderen vriendt Godts, ende van eenen eewigen ballinck uyt hemelrijck, erf-ghenaem van het salich rijcke Godts Sy draeght hem uyt de onsalighe weghen der verdoemenisse, ende stelt hem in de rechte weghen der salicheydt, ende gheeft hem kloecke vromicheydt om die te door-wandelen. Sy maeckt hem van eenen soldaet des duyuels, eenen vromen krijchsknecht des Heeren. Sy maeckt, dat hy met alle sijn ghepeysen, woorden ende wercken, d'eewighe glorie verdienen kan. Sy gheeft hem wederom, met groot gewin, alle de verdiensten sijnder voor-gaende goede wercken, die hem door de sonde benomen waren.

Ten 2. Denckt wat sy doet in de siele, van eenen die rechtveerdich is, ende voordt-gaet in deuchden. Sy maeckt hem weerdich te eten het broodt der Enghelen, dat is, het H. Sacrament des Autaers. Sy vermindert de hitte der sinnelicker begheerten, ende vleeschelicker wellusten. Sy bindt alle quade passien, op dat sy hem niet en verwinnen. Sy versterckt hem teghen alle tentatien. Sy opent hem den wech tot alle deughden, ende plant

[p. 438]

die in hem Sy verlicht zijn verstandt, ende maeckt dat bequaem tot alle menschelicke ende Godlicke wijsheydt, ende salighe verkiesinghen. Sy verweckt sijn memorie, tot ghedachtenisse der hemelscher dinghen, ende gauen, ende houdt hem in ghedurighe danckbaerheydt. Sy onsteeckt sijnen wille tot wercken van penitentie, liefde van volmaeckte deuchden, ende alderhande goede oeffeninghen. Sy maeckt het jock des Heeren licht ende smakelick. Sy maeckt dat sy Godt altijdt meer ende meer behaghe, eenen schoonder tempel zy van den H Gheest, ende als een bruydt Godts in weerdicheydt groeye.

Ten 3. In-siet wat sy doet in de siele van eenen volmaeckten mensch Sy doet hem sy seluen haten, sijne eyghene liefde gantschelick verloochenen, ende eenen schroom hebben van al dat de weereldt bemindt, groot acht, ende soeckt. Sy houdt het vleesch onder het bedwanck des gheests. Sy verciert de siele met alder-hande volmaeckte deughden, ende gauen des Heylighen Gheests Sy geeft hem een ver-noeyen van dit steruelick leuen, ende een hittich verlangen nae het eewich leuen. Sy ontsteeckt hem met eene vierige begeerte om veel voor den naem Godts te lijden. Sy doet hem Godt dienen, niet om sijn eyghen profijt, maer om Godt selue, wiens goedtheydt ende weerdicheydt hy meer bemindt, dan sy-seluen. Sy stelt Godt alleen regeerder van alle sijne wercken ende begheerten. Sy vereenicht de volmaecte siele soo met Godt, dat sy een wordt met hem, ende hare verkeeringhe meer heeft in den hemel, dan opder

[p. 439]

aerden: ende doet haer altijdt in alle beschickinghen Godts onueranderlick rusten.

De derde meditatie.

BEmerckt ten 1. Vier teeckenen dat iemant in de gratie Godts is. Dese zijn: In hem gheuoelen een oprecht leedtwesen, ouer sijn voorleden sonden, ende een vast opset van niet meer te sondigen. Item eene vierige begheerte, om totter doodt toe, in het onderhouden van Gods geboden te volherden, ende lieuer alle soorten van tormenten te lijden, dan Godt te vergrammen. Item sommige iaren wesen sonder Godt doodtlick te vergrammen, oft in hem eenich wroeghen van conscientie ouer eenige doodt-sonde te ghevoelen: want ghelijck een doodt lichaem sijnen stanck gheeft, soo doet ooc eene doode siele, door eenighe nieuwe sonde. Item merckelicken troost vinden in het lesen van gheestelicke boecken, 't hooren van Godts woordt, ende alder-hande goede wercken.

Ten 2. Vier andere teeckenen van Godts gratie in ons: dese zijn: 1. Gheuoelen in hem een verachtinghe sijns selfs, der weereldt, ende aller verganckelicker dinghen: 2. Haten dit tijdlick leuen ende met grooten troost begheeren het eewich leuen: 3. Dickwijls, ende met groote beweghelickheydt biechten, ende onsen Heere ontfanghen: want dit twee goten der gratie Godts zijn: 4. Lijdtsaemheydt in teghenspoedt, ende oodtmoedicheydt in voorspoedt, Godt van alles lof ende danck-segghinghe gheuende.

Ten 3. Vier andere teeckenen. Dese zijn: 1. Vlieden alle tijdlicke eere, ende bekommernissen, ende hem ghedurichlick vereenicht houden met Godt, op hem peysende, ghedurichlic

[p. 440]

biddende oft iet goedts met smaeck lesende: 2. Al dat de weereldt gheeft, by het ghene dat wy in den hemel verwachten, als niet achten: 3. Veel besoeckinghen van Godts inspraken gheuoelen: 4. In hem ghevoelen een vierighe begheerte, om Gode in alle dinghen te behagen, ende onsen naesten, namentlick onse vijanden, ter liefde Godts, hertelick te beminnen.