|
| |
| |
| |
Des Saterdaeghs.
Cleyne ghetiiden van sint Ioseph.
Met acht ghebeden, om sijne hulpe ende de volmaecktheydt sijnder deughden te verkrijghen.
Ter Metten tijdt.
IOseph, die onsen Salich-maker ghevoedt heeft, helpe ons tot de opperste salicheydt.
Vers.
HEere ghy sult mijne lippen open doen.
Antvv.
Ende mijnen mondt sal uwen lof vercondighen.
Vers.
Godt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal | |
| |
wesen. Amen.
Alleluia. Oft: Lof zy u Heere, Coninck der eeuvvigher glorie.
| |
Hymne.
'S Conincks stam, wel hooch gheboren,
Weerdich Ioseph: uyt-verkoren
Voor Godts Soon, en voor sijn Moeder,
Voeder, Bruydegom, Behoeder.
Laet ons in dees seven stonden,
Met aendacht u lof vermonden:
En die deught van Godt verkrijghen,
Die verbiet van u te swijghen.
Prijs en eer zy Godt den Vader,
Sijnen Soon, en Gheest te gader:
Die ons eeuwichlijck verthoonen,
Eenen Godt in dry persoonen. Amen.
Antiphone.
Iacob heeft ghewonnen Ioseph, den man van Maria, van den welcken gheboren is Iesus, die ghenoemt wort Christus.
Vers.
Den Heere heeft hem bemindt ende verciert.
Antvv.
Den stole der glorien heeft hy hem aen-ghedaen.
| |
Lof-sanck.
V eeuwighen Vader eert de gantsche werelt.
V singhen alle Enghelen, die hemelen, ende alle Potentaten.
Heylich, Heylich, Heylich is den Heere Godt der heyrscharen.
Over al den omganck der aerden, de heylighe Kercke belijdt u.
Den Vader der onbegrijpelijcker Majesteyt.
| |
| |
Vwen eerweerdighen, waerachtighen, ende heylighen Soon.
Ende oock die Vertrooster, den heylighen Geest.
Christe, ghy zijt eenen Coninck der glorien.
Ghy zijt des Vaders eenighen Soon.
Men ghelooft dat ghy zijt den toe-komenden Rechter.
Daerom bidden wy u, komt alle uwe dienaers te hulpe, die ghy met uwen dierbaren bloede ghekocht hebt.
Gheweerdight u Heere, ons in desen daghe van sonden te bewaren.
Ontfermt u onser Heere, ontfermt u onser.
In u Heere, heb ick ghehopet: ick en sal niet beschaemt worden inder eeuwicheydt.
| |
Vervulsel.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om sinte Ioseph tot eenen patroon van Godt te verkrijghen.
O Goedertieren ende bermhertighen Godt, die door uwe voorsichtighe beschickinghe, den bruydegom van de Moeder uws Soons na den grooten Patriarch Ioseph, om de een-vormicheyt hunder deughden ende wercken, hebt laten noemen: wy bidden u, dat ghy hem ons tot eenen Patroon van onsen geestelijcken roep wilt toe-schicken, ende ons tot sijnder regeringhe willich maken: wilt ons oock doen verstaen, hoe dat wy hem na sijnen weerdighen staet hier moghen dienen, ende bequaem maecken om uwe goedtheydt | |
| |
ende Godlijcke gaven in hem, na den eysch sijnder heyligheydt ende glorie te eeren. Door den selven Christum onsen Heere uwen Soon, die met u leeft ende regneert in de eenicheyt des heyligen Gheests, Godt, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheyt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
| |
De Lauden.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende inde eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
Antiphone.
Den Enghel Gabriel is van Godt gesonden tot een Maghet, die ten houwelijck ghegheven was eenen man ghenaemt Ioseph, van Davids huys, ende den naem van de Maghet was Maria.
| |
Capittel.
Salich is den man die gevonden is sonder smette, ende die na 't gout niet wech gegaen en is, noch ghehopet heeft in't gelt, ende in schatten: waer is desen, ende wy sullen hem loven, want hy wondelijcke dinghen in sijn leven ghedaen heeft.
Antvv.
Gode zy lof.
| |
| |
| |
Hymne.
GOdt heeft sijnen Prins ghesonden,
Tot een Maeght, met plicht verbonden
Aen u Ioseph, om de smetten
Der op-sprekers te beletten.
Door u trouw, als ons begheeren
Stiert tot Godt, en 'sdeughts vermeeren,
Houdt ons vry, door u voor-spreken,
Van blaem, sonden en ghebreken.
Danck en eer zy Godt almachtich,
En des Vaders Soon warachtich,
Oock den Gheest die wy belijden,
Sonder eynd', begin, oft tijden. Amen.
Vers.
Godt heeft den rechtveerdighen door rechte paden gheleydt.
Antvv.
Ende hy heeft hem dat rijcke Godts ghetoont.
Antiphone.
Als Maria.
| |
Den lof-sanck van Zacharias.
GHebenedijt zy den Heere Godt van Israel: want hy heeft besocht, ende ghedaen de verlossinghe sijns volcks.
Ende hy heeft ons op-gherecht eenen horen der salicheyt, in Davids sijns dienaers huys.
Ghelijck hy ghesproken heeft door den mont sijnder heyligher Propheten, die van 'tbegin der werelt zijn.
Verlossinghe van onse vyanden; ende uyter handt van alle de ghene die ons haten.
Om bermherticheydt te doen met onse Vaderen, ende te ghedencken sijns heylichs testaments.
Den eedt dien hy ghesworen heeft tot Abraham onsen vader, dat hy ons geven soude.
| |
| |
Sonder vreese, verlost uyt de handen onser vyanden, hem te dienen.
In heylicheyt ende rechtveerdicheyt voor hem, alle onse dagen.
Ende ghy kindt sult een Propheet des Alderhoochsten ghenoemt worden, want ghy sult voor des Heeren aensicht gaen, om te bereyden sijne weghen.
Om kennisse der salicheyt te geven sijnen volcke, tot vergevenisse van hunne sonden.
Door de grondighe bermherticheyt onses Godts, door de welcke hy ons besocht heeft, den opganck uyt den hooghe.
Om te verlichten den ghenen, die in duysternissen ende in de schaduwe des doots sitten, om te beschicken onse voeten in den wech des vreedts.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
Als Maria ten houwelijck ghegheven was Ioseph, soo wert sy bevonden bevrucht: maer Ioseph haren man, want hy haer niet bekent en hadde, heeft haer heymelijck willen verlaten.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om de volmaecktheydt des invvendighen mensch te vervverven.
O Godt, wiens goedtheydt ende wijsheydt onghemeten zijn, ende door wiens sonderlinghe | |
| |
ghenade den heylighen Ioseph tot een voeder van uwen Soon onsen Salich-maker in sijn kindtsheyt verkoren is gheweest: verleent onsen inwendighen mensch om sijn ghetrouwe diensten, die hy uwen Godlijcken Soon hier ghedaen heeft, volkomen suyverheydt aller ghebreken, ende de volmaeckte schoonheyt aller deughden: woont in onse zielen door uwen heylighen Gheest, ende vernieuwt door sijn gratie ons verstandt, wille, ende memorie, alle onse verbeeldende, begheerlijcke, ende gram-moedighe crachten, ten dienste sijnder heyligher in-spraken. Iondt ons de danckbaerheydt der Throonen, de wijsheyt der Cherubinen, ende den vyerighen yver der Seraphinen, vaste gherusticheydt des herten, troostelijcken smaeck in uwe wet, ende onsen gheestelijcken staet, suyvere meyninghe in al ons doen ende laten, onveranderlijcke liefde tot u, ende stadige aendachticheyt op u, die alleen onsen Godt ende opperste goet zijt. Door den selven Christum onsen Heere uwen Soon, die met u leeft ende regneert in de eenicheyt van den selven heylighen Gheest, Godt, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
|
|
Auteursrechtvrij