Den hemelschen handel der devote zielen

[p. 337]

Het heylich leven van sint Ioseph bruydegom der moeder Godts Maria.
Bedeelt in thien meditatien.

De I. Meditatie.
Van Iosephs af-komste ende sijn ouders.

⁺ MEditeert ten eersten: van wat door-luchtige af-komste dat den heylighen Ioseph gheweest is. Hy was van het Princelijck huys ende gheslachte van den Conincklijcken Propheet David: van den welcken Godt seght: ⁺ Ick heb ghevonden David mijnen knecht, met mijn hyelighe olie heb ick hem ghesalft: ick sal hem stellen tot eenen eerst-gheboren, verheven boven de Coninghen der aerden: inder eeuwicheydt sal ick hem mijn bermherticheydt bewaren, ende mijn verbondt sal voor hem ghetrouwe zijn; ende ick sal inder eeuwicheydt der eeuwicheden sijn saet stellen, ende sijnen throon ghelijck de daghen des hemels. O schoone beloften, o weerdighen Coninck David, die Godt soo menichvuldelijck ghebenedijt! o edele af-

+ Hy is van Conincklijcken stam.

+ Pals. 88. 21.

[p. 338]

komste van Ioseph, 'tzy na den vleesche, 't zy na den gheeste! hy hadde tot voor-vaders veel heylighe Patriarchen, die seer ghemeynsaem met Godt waren; veel Coninghen van Godt ghekosen, ende ghesalft; veel Princen ende vrome Capiteynen, die vochten met de sterckheydt des gheloofs tot verdruckinghe hunder vyanden. Eyndelijck hy was van den selven stam, waer af Christus onsen Salich-maker was. Weerdich is den edeldom rustende op de deught, anders is hy gansch ydel, maer uytnemende is de deught, die oock verworpen ende arme menschen boven Coninghen doet eeren, ende oneyndelijck rijck maeckt.

Bemerckt ten tweeden: Dat sijnen Vader Iacob ghenoemt was. Dit betuyght Mattheus: ⁺ Ende Iacob heeft ghevvonnen Ioseph, den man van Maria, van den vvelcken gheboren is Iesus, die ghenoemt vvas Christus. ⁺ Ghelijck van den grooten Propheet Iacob eenen uyt-nemenden heylighen ende vermaerden soon, Ioseph ghenaemt, voort-ghebrocht heeft, die vader was van twee gheslachten Ephraim ende Manasse; soo heeft desen Iacob eenen weerdighen soon Ioseph ghewonnen, wien Godt bevolen heeft de twee alder-edelste ende Godlijcke panden der werelt; hier uyt blijckt dat Iacob den naturelijcken Vader van desen Ioseph was. Den heylighen Euanghelist Lucas beschrijvende de wettelijcke af-komste van Ioseph, seght, dat Iosephs vader Heli was ghenoemt: ⁺ Ioseph die ghevveest is een sone van Heli. Dit gheschiedde op deser voeghen: Iacob ende Heli waren twee ghebroeders, hebbende een moeder, maer verscheyde vaders. Iacobs vader was ghenoemt Mathan, ghekomen van David door sijnen soon Salomon; Helis vader was ghenoemt Mathat, ende quam van David, door sijnen soon Nathan. Heli was den eersten man van

+ Matt. 1. 16.

+ Sijn naturelijcken vader vvas Iacob, ende sijnen vvettelijcken Heli.

+ Luc. 3. 23.

[p. 339]

Iosephs moeder, ende is sonder kinderen ghestorven. Dese moeder als weduwe, heeft Iacob haers eersten mans broeder ghetrouwt, ende uyt hem Ioseph ghewonnen. In desen ghevalle, ⁺ Godt belaste in Deuterenomio, dat, als den man eender vrouwe ghestorven was sonder kinderen, den broeder der over-leden sijn huysvrouwe nemen soude, ende den eersten sone daer uyt komende, den over-leden toe-schrijven, soo dat Iacob na de doodt van sijnen broeder Heli, die sonder kinderen ghestorven was, sijne huysvrouwe ten houwelijck ghenomen hebbende, heeft sijn eerste vrucht, Ioseph, na den eysch der wet, Heli sijnen broeder toe-gheschreven, om dat sijn zaet uyt Israel niet vergaen en soude. Waer uyt volcht dat Iacob den natuerlijcken vader van Ioseph was, ende Heli sijnen broeder, den wettelijcke vader van den selven.⁺ Hoe goet is't, veel gheestelijcke vaders te hebben, die onse bedorven nature ter salicheyt stieren? hoe salich te verhoeden, dat het hemelsch zaet der Godlijcker gratie in ons niet en vergae; maer groeye ende vruchten voort-brenghe, die eeuwichlijck blijven: ghelijck Christus tot sijn Discipelen, ende door hen tot ons allen seght: ⁺ Ick hebbe u uyt-verkoren, ende u ghestelt, dat ghy gaen sout, ende vruchten voorts brenghen, ende dat u vrucht blijven mach. De wereldt acht groot den vernaemden edeldom na den vleesche, ende groote af-komsten na den lichame; maer Godts Kercke acht groot den gheestelijcken Edeldom, die gheleghen is in heyligheydt ende in menichvuldighe vruchten der volmaeckter deughden. Seer groot was dan in Godts ooghen den heylighen Ioseph, die van heylighe ouders wesende, hen allen, in heyligheydt ende volkomen deughden te boven ginck: groot was hy oock voor de menschen, want hy van sulck eene doorluchtighe stamme was. Doch en ver-

+ Deuter. 25. 5.

+ Vermaninghen.

+ Ioan. 15. 16.

[p. 340]

hief hem daer in niet (ghelijck sommighe menschen doen, die van deughden ydel zijn) wel wetende dat de doodt alle vleesch in stof verandert.