|
| |
| |
| |
Des Vrijdaeghs.
Cleyne ghetiiden van het heylich crvyce Christi.
Met acht ghebeden, om de acht sonderlinghe deughden, die Christus ons aen sijn cruys gheleert heeft, te verkrijghen.
Ter Metten tijdt.
HEt heylich Cruys ende Christus macht zy tusschen my, ende alle mijn sienelijcke ende onsienelijcke vyanden. Amen.
Vers.
HEere ghy sult mijne lippen open doen.
Antvv.
Ende mijnen mondt sal uwen lof vercondighen.
Vers.
Godt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
| |
| |
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia. Oft: Lof zy u Heere, Coninck der eeuvvigher glorie.
| |
Hymne.
O Lustelijcken boom schoon en plaisant,
Iesus Cruys hooch verheven:
Ghy die ghedraghen hebt dat weerdich pant,
Ons welvaert en ons leven:
Noyt Lyban sulcken Ceder gaf,
Noyt Cades bracht ons sulcken staf:
Daer groeyde noyt Cypresse,
Weerdich den stam van Iesse.
Gheloeft, ghebenedijt, van al ghe-eert
Zy Godt den Heere almachtich:
Ghepresen zy den Soon, ende die ons leert,
Godt hunnen Gheest warachtich,
Dat Iesus Godt en mensche goet,
Heeft aen het Cruys ons schult versoet:
De doodt van ons verdreven,
En 't leven ons ghegheven. Amen.
Antiphone.
O Gebenedijt Cruys, dat alleen weerdich is geweest den Coninck der hemelen ende Heere te draghen.
Vers.
Wy aenbidden u Christe, ende wy ghebenedijden u.
Antvv.
Want ghy door u Cruys de werelt verlost hebt.
| |
Lof-sanck.
V Iesum ghebenedijden wy.
V Coninck der Coninghen, ende Heere der Heeren aenbidden wy.
V Salich-maker der werelt eeren wy.
| |
| |
Want ghy met u Cruys den Prince der wereldt verwonnen hebt.
Ende met u lijden ons lijden versoet hebt.
Ende ons met u dierbaer bloedt ghesuyvert hebt.
O Heere Iesu Christe, Sone Godts, ghy zijt alle glorie weerdich.
Al dat leeft, prijst u heylich Cruys, ende ghebenedijt u inder eeuwicheyt.
| |
Vervulsel.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om Christus ootmoedicheydt te moghen volghen.
O Heere Iesu, die ons aen u heylich Cruyce een volmaeckt voor-beelt aller ootmoedicheydt bewesen hebt, als ghy daer aen stervende onder de moordenaers ende vermalendijde menschen hebt willen gherekent worden: leert ons de diepte deser uwer ootmoedicheyt af-meten; ende geeft ons naer u weerdich exempel, een werckende ootmoedich herte; dat wy, om uwen wille, alle hooveerdicheyt ende eyghen behaghen moghen versaken, ons de minste ende verworpenste aller menschen achten, ende in versmaetheyt vol-komen troost ghenieten. Die met den Vader, ende den heylighen Gheest, eenen Godt, leeft ende regneert inder eeuwicheydt. Amen.
| |
De Lauden.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
| |
| |
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
Antiphone.
'T Woort des Vaders, aen 't Cruys hanghende, heeft den wech onser salicheyt ghevonden.
| |
Capittel.
Verre zy van my te glorieren, dan in't Cruys onsen Heeren Iesu Christi, door wien my de wereldt ghekruyst is, ende ick der werelt.
Antvv.
Gode zy lof.
| |
Hymne.
O Salichlijcken Mey, ghy schijnt verdort,
Voor al, die u verachten:
Maer door het bloedt des Lams, aen u ghestort,
Vernieuwt ghy onse krachten:
V liefde, maeckt ons zielen vroom,
En voedt ons, als des levens boom:
Sy bluscht de quade lusten,
En doet ons in Godt rusten.
Den Vader zy van al, lof, dienst en macht,
Met sijnen Soon verresen,
En Godt der beyder Gheest, die't al versacht,
En komt ons ziel ghenesen:
Door de vrucht van dit salich hout,
Die Godt versoent voor jonck en out:
Danck zy dan hen te samen,
Door 't Cruys van Iesus. Amen.
Vers.
Iesu ghy hebt aen het hout des Cruys.
Antvv.
Vloeden des bloedts vergoten.
Antiphone.
O Cruys, ghy hebt.
| |
| |
| |
Den lof-sanck van Zacharias.
GHebenedijt zy den Heere Godt van Israel: want hy heeft besocht, ende ghedaen de verlossinghe sijns volcks.
Ende hy heeft ons op-gherecht eenen horen der salicheyt, in Davids sijns dienaers huys.
Ghelijck hy ghesproken heeft door den mont sijnder heyligher Propheten, die van 'tbegin der werelt zijn.
Verlossinghe van onse vyanden; ende uyter handt van alle de ghene die ons haten.
Om bermherticheydt te doen met onse Vaderen, ende te ghedencken sijns heylichs testaments.
Den eedt dien hy ghesworen heeft tot Abraham onsen vader, dat hy ons geven soude.
Sonder vreese, verlost uyt de handen onser vyanden, hem te dienen.
In heylicheyt ende rechtveerdicheyt voor hem, alle onse dagen.
Ende ghy kindt sult een Propheet des Alderhoochsten ghenoemt worden, want ghy sult voor des Heeren aensicht gaen, om te bereyden sijne weghen.
Om kennisse der salicheyt te geven sijnen volcke, tot vergevenisse van hunne sonden.
Door de grondighe bermherticheyt onses Godts, door de welcke hy ons besocht heeft, den opganck uyt den hooghe.
Om te verlichten den ghenen, die in duysternissen ende in de schaduwe des doots sitten, om te beschicken onse voeten in den wech des vreedts.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den | |
| |
heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
O Cruys ghy zijt alleen het verhevenste onder alle Ceder-houten, in wien het leven der werelt gehanghen heeft, ende in wien Christus ghetriumpheert heeft.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om Iesus verduldicheyt te moghen volghen.
O Heere Iesu Christe, Godt ende mensche, die aen u heylich Cruyce gheheel naeckt, met roeden verscheurt, ende met plompe nagelen handen ende voeten door-boort, in alle uwe ghebenedijde leden onverdraghelijcke pijnen lijdende, ende vande coude winden door-sneden, voor onse sonden met onbegrijpelijcke verduldicheyt, dry uren levende ghehanghen hebt: gheweerdight u, ons met sulck-eenen haet van ons-selven, ende met sulck-eene liefde tot u heylich lijden te ontsteken, dat wy allen teghenspoet, die ons door uwe Godlijcke beschickinghe staet over te komen, sonder eenighe wederspannicheydt van ghemoet, ende sonder eenighe insicht van wien, wat, hoe, wanneer, ende waerom, sy gheschiet, moghen verdraghen, ende die voor besonder gheluck (als van uwe Vaderlijcke liefde, ons besorcht) achten; ende t'uwer eeren, met vreughde des herten aen-veerden, ende verduldelijck lijden. Die met den Vader ende den heylighen Gheest, eenen Godt, leeft | |
| |
ende regneert inder eeuwicheyt. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
|
|
Auteursrechtvrij