|
| |
Ter Completen tijdt.
Vers.
BEkeert ons, Godt onsen Salichmaker.
Antvv.
Ende keert uwe gramschap van ons.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
| |
Hymne.
IEsus minnen kan versinnen
Niemandt in dit aerdtsche dal,
Die ghesocht heeft ons te winnen
Wt de sond' en helschen val:
Met sijn vleesch, en bloedt van binnen
Heylight onse crachten al.
Ons ghelaten, t'onser baten
Nu voor leydts-man, nu voor spijs,
Nu voor dranck, soet boven maten,
Nu voor meester, wech en prijs:
Maer voor die de sonden haten,
Blijft hun loon in't paradijs.
Na vermoghen, wilt u pooghen
Godt t'aen-bidden in dit schijn,
Keert tot hem u hert', en ooghen,
Singht hem lof met stemmen fijn:
| |
| |
Houdt voor hem 't verstandt ghebooghen,
Tot sijn dienst schickt elck termijn. Amen.
Antiphone.
Alle de eynden der werelt sullen ghedachtich worden, ende bekeert tot den Heere.
| |
Capittel.
Den verwinner sal ick t'eten gheven van den houte des levens, dat in't Paradijs mijns Godts is.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
Ghy opent uwe milde handt.
Antvv.
Ende vervullet al met uwe benedictie.
Antiphone.
O heylighe maeltijt.
| |
Den lof-sanck van Simeon.
HEere, nu laet uwen dienaer, na u woordt in vrede.
Want mijne ooghen hebben ghesien uwen Salich-maker.
Den welcken ghy bereyt hebt voor 't aensicht van allen luyden.
Een licht tot een verlichtinghe der Heydenen, ende ter glorien uws volckx van Israel.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt, ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
O heylige maeltijt, in de welcke Christus wort ontfanghen, ende de memorie sijnder passie vernieuwt; de ziele wort vervult met gratie, ende ons wort ghegheven den pandt des toekomende levens.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
| |
| |
Ghebedt, om den smaeck van Christus liefde te vervverven.
ALder-minnelijcksten Heere Iesu Christe, wiens bloedigh Sacrificie in dit heylich Sacrament onbloedigh ghepresenteert wort: gheeft ons door de verdiensten van beyde, overvloedigen smaeck uwer vyerigher liefde, door de welcke ghy voor onse salicheyt de bittere doodt geleden hebt: maeckt door uwe oneyndelijcke goetheyt, dat het ons zy tot een crachtighe medecijne teghen alle onse cranckheden; een volkomen betalinghe aller onser schulden, een vervullinghe aller ghebreken, een sekere bevrijdinghe voor alle sonden ende perijckelen onser zielen, een ghetrouwe wapeninghe in alle onse strijden, ende eenen gewenschten pant des eeuwighen levens, daer wy naer verlanghen. Die met den Vader ende den heylighen Gheest leeft ende regneert in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Benedictie.
Ons ghebenedijde, ende beware den almoghenden Heere den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Amen.
Vers.
Ende de zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
| |
Het eyndende Ghebedt.
ICk offere u, Iesu Christe, met ootmoedigher herten dese Ghetijden, die ick ter eeren van het hooch-weerdighe Sacrament uwes lichaems ende | |
| |
bloedts ghelesen hebbe: biddende uwe Godlijcke bermherticheydt, my ende alle menschen de waerheydt van dit heyligh mysterie te willen vastelijck doen ghelooven, weerdelijck doen eeren, ende salichlijck doen ontfanghen; op dat wy in de kracht van dit voedtsel, door de weghen der volmaecktheydt tot den hemelschen berch Oreb onvermoeyt moghen wandelen. Amen.
| |
Ghebedt, van de heylighe Kercke, voor dese ghetijden.
O Godt, die ons onder een wonderlijck Sacrament de ghedachtenisse uwes lijdens gelaten hebt: wy bidden u, gheeft ons alsoo de heylighe verholentheden van u lichaem ende bloedt te vereeren; dat wy de vruchten van uwe verlossinghe in ons altijdts moghen ghevoelen. Die leeft ende regneert met den Vader, ende den heylighen Gheest, Godt, inder eeuwicheydt. Amen.
| |
Besonder liedeken van het hooch-vveerdigh sacrament des autaers: ghenomen uyt de voorgaende lof-sanghen.
MAeckt u tonghen versch ontspronghen,
Tot den lof van 't vleesch en bloedt,
Daer Godts Sone onghedwonghen
Meed' de werelt laeft en voedt;
Als een Pelicaen sijn jonghen,
Die sijn borst haer open doet.
'Twoort van boven wy gheloven,
Dat verschenen is al-hier:
Soo dat 't bleef in 'shemels hoven,
En was t'saem in ons quaertier:
| |
| |
Om den duyvel te beroven,
Die ons hielt in sijn bestier.
T'saem gheseten om te eten,
Met sijn vrienden in de sael,
Doen hy hadde met voor-weten,
Al ghedaen na 'swets verhael,
Voor het laetste Avont-mael.
Met vier woorden, naer sijn oorden,
Maeckte hy sijn vleesch van broodt:
Door sijn seghen, soo-men hoorden,
Wijn sijn bloedt, dat hy vergoodt:
Daer de sinnen in versmoorden,
Deed' 't gheloofbewijs in noodt.
Vleesch seer machtich, bloedt seer crachtich,
Weest altijdt ons herten pandt:
Spijt ons, laeft ons, hoort ons clachtich,
Al zijn wy verworpen sandt:
Maeckt ons 't eeuwich goet deelachtich,
In dat salich Vader-landt.
Niemandt droeve dan vertoeve,
Deught te soecken in dit broot:
Desen most een-ieder proeve,
Die den lust der sonden doot:
Godt is hier tot s'knecht behoeve,
Is dit niet een wonder groot?
Mijn lust sterven, sinnen derven,
Wil ick, Iesu, om u rijck:
In u is wat ick kan erven,
Buyten u is't al maer slijck:
Doet mijn ziel u gheest verwerven,
Spijst, en maeckt ons uws-ghelijck. Amen.
|
|
Auteursrechtvrij