|
| |
Ter Completen tijdt.
Vers.
BEkeert ons, Godt onsen Salichmaker.
Antvv.
Ende keert uwe gramschap van ons.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c
| |
| |
| |
Hymne.
VErvult, o Godt, ons herten,
Al 't quaet dat ons kan smerten,
Laet ons in door 't ghebet,
En maeckt dat u ghenaden,
Ons troostelijck versaden.
Maeckt ons, o Gheest verheven,
Met deughden in dit leven,
Om daer met soet musijck,
Dat Heyligh heylighlijck,
Moet loven ons verstandt,
Ons wil, den Soon, gheseten
Aen 'sVaders rechter handt,
Prijs zy der zielen pandt,
Godts Gheest, die met sijn stralen
De sond' in ons verbrandt,
En betert alle qualen. Amen.
Antiphone.
Ick sal u verstand gheven, ende ick sal u onderwijsen in desen wech, daer door ghy gaen sult, ende ick sal mijn ooghen op u vast houden.
| |
Capittel.
Ick sal wateren uyt-storten op den dorstighen, ende vloeden op de drooghe: ick sal mijnen Geest uyt-storten op u saet, ende mijn ghebenedijdinghe op u gheslachte.
Antvv.
Gode zy lof.
| |
| |
Vers.
Den Geest des Heeren heeft vervult den omganck der aerden.
Antvv.
Ende dat alle dinck begrijpt, heeft de wetentheydt der stemmen.
Antiphone.
Den Gheest helpt.
| |
Den lof-sanck van Simeon.
HEere, nu laet uwen dienaer, na u woordt in vrede.
Want mijne ooghen hebben ghesien mijnen Salich-maker.
Den welcken ghy bereyt hebt voor 't aensicht van allen luyden.
Een licht tot een verlichtinghe der Heydenen, ende ter glorien uws volckx van Israel.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt, ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
Den Gheest helpt onse kranckheydt; want wat wy bidden souden, al soo't behoort, en weten wy niet; maer den Gheest selve bidt voor ons, met on-uyt-sprekelijcke suchtinghen.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om de volheydt des heylighen Gheests te verkrijgen.
O Heere Godt, die door uwen heylighen Geest, alle de leden der Christene Kercke vereenicht, ende tot heylicheydt voordert; stort in ons, den selven uwen Geest, met alle sijn gaven, op dat hy | |
| |
alle onse gheestelijcke sieckten ghenesen, ende wy door hem in vol-komen ghesontheydt aller onser krachten, u behaghelijck moghen dienen. Door onsen Heere Iesum Christum uwen Soon, die met u leeft ende regneert, in de eenicheydt van den sleven heylighen Gheest, Godt, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Benedictie.
Ons ghebenedijde, ende beware den almoghenden Heere den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Amen.
Vers.
Ende de zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheyt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
| |
Het eyndende ghebedt.
ICk offere u, o heylighen Gheest, met ootmoedigher herten, dese Ghetijden, die ick t'uwer eeren ghelesen hebbe: ende bidde uwe Godlijcke bermherticheydt, dat ghy my ende alle menschen, soo in uwe liefde wilt ontsteken, dat wy alle on-volmaecktheden onser nature af-legghende, in u licht, de weghen der Christelijcker volmaecktheyt hier moghen door-wandelen, ende u hier namaels in uwe glorie met vreughde aenschouwen. Amen.
| |
Ghebedt, van de heylighe kercke, voor de ghetijden des heylighen gheests.
GOdt, die de herten der gheloovighen, door de verlichtinghe des heylighen Gheests gheleert hebt: gheeft ons door den selven Gheest rechte | |
| |
dinghen te beminnen, ende ons door sijn troost altijdt te verblijden. Door onsen Heere Iesum Christum uwen Soon, die met u leeft ende regneert in de eenicheydt van den selven heylighen Gheest, Godt, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
| |
Besonder liedeken van den heylighen gheest, ghenomen uyt de voor-gaende lof-sanghen.
COmt Gheest en Schepper mede,
Comt Godt en eeuwich goedt:
Daelt nederwaerts in vrede,
Vloeyt milt in ons ghemoedt:
In deught sal onderhouwen.
O heylich Gheest, u gaven
Ghy zijt der zielen haven,
Ghy zijt des Vaders pandt,
Ghelooft, en oock ghesonden:
Om met tael en verstandt,
Ons troost wort ghy gheheten,
Die 't quaet al doet te niet:
Een vyer men oock u siet,
En gheeft den huys-ghenoten.
Wy zijn swack en ghewont,
Laet u vyer al vernielen,
Wat ons maeckt onghesont:
| |
| |
Wilt oock op deser stont,
Dat crom is weder rechten,
'T gheswil der sonden slechten.
Bewaert toch onse sinnen,
V vrees' in 't herte prent:
Maeckt dat wy eens verwinnen
Natuer, tot quaedt ghewent:
En laet ons niet beswijcken,
Den vloedt van uwe rijcken.
Maeckt ons kloeck en sorch-vuldich,
Doet dat wy zijn verduldigh
Vroom, teghen 't vleesch rebel,
Den Vader zy met vreughden,
Lof als den hoochsten Heer;
Den Soon prijs om sijn deughden,
Nu sit aen 'sVaders zijde,
V trooster min noch meer,
|
|
Auteursrechtvrij