Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
Auteursrechtvrij
[pagina 286]
| |
Stem: Schoonste van de Bosch-Goddinnen.DIe met Sieckt', of Koorts gaet gunnen,
Staegh belaên met sware pijn,
Gheern gebruyckt hy Medicijnen,
Al is 't dat sy bitter sijn.
2. Dese daedt moet ons verstrecken,
Om in harde tegen-spoedt
Sacht gedult in 't hert te wecken,
Denckende het is ons goedt.
3. Soo verdorven sijn de Menschen,
Selver oock de kind'ren Godts,
Gaet haer alle dingh na wenschen,
Licht'lijck wordt haer herte trots.
4. Maer soo wanneer haer aentreffen,
Druck, en anghst, en tegen-spoedt,
Sullen sy haer hert verheffen,
Boven na het hooghste goedt.
| |
[pagina 287]
| |
5. Noyt siet men de Sterren blincken,
Als in 't donckerst van de Nacht:
't Water sal in haesten stincken,
Soo het stil staet in de Gracht.
6. 't Gladde yser sal verroesten,
Soo men 't tot gheen arbeydt voeght:
En den Acker sal verwoesten,
Soo men hem niet om en ploeght.
7. 't Vuyle Goudt moet in de vlamme,
Eer dat men het suyv'ren kan.
't Jonge kindt moet van de Mamme,
Sal 't op-wassen tot een Man.
8. 't Koorn most in de windt te stuyven,
Eer dat het is schoon geweest:
En de alder-soetste Druyven,
Druckt de Persse aldermeest.
9. Sal het vleysch bequaemlick dueren,
Soo moet het gesouten zijn:
En het Koper moetmen schueren,
| |
[pagina 288]
| |
O het heeft noch glans, noch schijn.
10 Als de Heer ons oock wil vagen,
Schoon wy voelen smert, en pijn,
Laet ons dat geduldigh dragen,
't Sal tot onsen besten sijn.
|
|