Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Carileen ay wilt u niet verschuylen.Als in koelt // de nacht komt overkleeden
Met veldt, met een swarten schijn,
Soo daelt dan op ons weer,
Van boven neer
De soete slaep // daer door wy in ruste zijn.
| |
[pagina 209]
| |
Dan en voelt // men in de gantsche leden,
Geen vermoeytheydt, noch verdriet,
Maer al het ongemack,
Dat 's daeghs ons stack,
Dat is door de soete slaep geheel te niet.
En op dit sachte
Op-geschudde dons,
Troulijck over ons.
En laet // het quaet // van d' Helsche macht
Niet toe // dat het doe // het gene daer 't na tracht.
2. 'k Hier in vind // na 't leven afgebeeldet,
Den doodt, en het geen sy doet.
Sy komt in swarten schijn,
Van smert en pijn,
Maer onder dat swert schuylt oock een ruste soet
| |
[pagina 210]
| |
Die Godts kindt // altijdt sijn smerten heeldet,
En maeckt dat Godts volck vergeet
Des levens ongeluck,
Verdriet, en druck,
Droefheyt, en ongeval: Kortlijck, al haer leet.
Die Israel hoedet,
Self oock in der nacht,
Wanneer als woedet
Des Satans geslacht,
't Welck meent // 't gebeente te rooven dan,
Betemt, hy, en demt // het, dat het niet en kan
3. Als dus is // de mensch in 't graf gelegen,
(Even of hy in der nacht,
Op 't bedde sacht gespryt,
Was neer geleydt,
Daer hy in stille rust na de morgen wacht,
| |
[pagina 211]
| |
Om seer fis // verquickt, hem te bewegen:
De verwacht oock eenen dagh,
Daer in hy los geret
Wt des doodts net,
In een beter leven hem begeven magh
Een sulcken leven,
Dat een nieuwe jeught,
Aen hem sal geven,
Vol van soete vreught,
Daer oyt // noch noyt // den ouden dagh,
Het soet // van het goedt, verderven kan, noch magh
|
|