Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Een Ruytertjen jongh van jaren
INdienje eens willet letten
Hoe 't in de Wereldt gaet,
| |
[pagina 104]
| |
Wat stijle men dient te setten,
Tot steunsel van yeder staet,
Gy sullet bevinden, dat Burger, noch Boer,
Noch koopman noch zeman, kan dragen op schoer
Des werelts welstant: maer dat het moet doen
Den Krijghs-man, met Degen en Roer.
2. Den Huys-man seer rijck, en prachtigh
En wel versien met gheldt,
Die isser nochtans niet machtigh,
Te weeren het wreedt gewelt:
Als komen de stroopers, en rooven sijn goedt,
Verliest hy sijn rijckdom, en mede de moedt.
Maer door den krijghs-man wel veylig bewaert
Soo verkrijght hy weer overvloedt.
3. De Steden alwaer vergaren,
Schatten van Landt, en Zee,
| |
[pagina 105]
| |
Wel soude haer oock bewaren,
Indien het geen Krijghs-man dee?
Wanneer der een Leger de muuren beklam,
Of schoonder een Backer, of wever aen quam,
Och laci! wat was 't? sy souden van vrees,
Wel worden kreupel, en lam.
4. Schoon Zeeman al meent te zeylen,
Na meenich vreemden Landt,
Seer lichtlijck kan het hem feylen,
Soo dat hy wordt aengerant,
Van Roovers, en schuymers, en stroopers op zee:
Maer voert hy krijghs-helden, en wapenen mee,
Soo strooyt hy de stroopers: en vaert al voort,
In rusten, ende in vree.
5. Den Koop-man, die sijne goeden,
Doet stuuren wijt en breedt,
| |
[pagina 106]
| |
Laet zijne Waren behoeden,
Van Helden met stael bekleedt:
Dit siene de Roovers, en neme de vlucht,
Want yder die isser voor 't leven beducht:
Dus come de ware des koop-mans aen,
Tot yders vreught, en genucht.
6. Wy binden met stalen banden,
Den wrevel, en 't gewelt,
En brengen de Dwinge landen
Geknevelt al uyt het velt:
Wy winnen de machtige steden van 't Landt,
En strooyen het ciersel van onsen Vyandt,
En voeren het in triumphe mee,
En planten het in ons Landt
7. Maer soud' ick al de profijten
Van d' Oorlogh singen uyt,
| |
[pagina 107]
| |
Ick soude veel tijdt verslijten
En 't singen en geeft geen buyt:
Ick soude soo lange wel singen aen een,
Dat 't Leger wel soude innemen drie Steen,
En was ick daer niet dat speet my seer,
Adieu dan: want ick treck weer heen.
|
|