Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Hoort toe matroosen al te saem.
EN roemt niet van u Landt, noch Stadt,
Noch van u kost'lijck Vee,
Want al de rijckdom, en de schat,
Die komt u uyt der Zee:
Ick noem met bescheydt
De Schip-vaert 't wereldts hansen,
| |
[pagina 97]
| |
Daer sy haer goedt mee leyt,
Van dees, in gene Landen.
2. 't Rijck Indien ontsluyt sijn mijn,
En levert vele Gout:
En Spanjen schenckt ons soete wijn,
En Vranckrijck geeft ons Sout:
Van elders komt ons Glas,
En Koper, Tin, en Verwen,
En Pick, en Teer, en Vlas,
En Roggen, ende Terwen.
3. Den Noor-man hackt gestaegh in 't Wout
De Boomen onder voet,
Niet voor hem self: maer dat hy t' hout
Na Hollandt senden doet.
Denckt nu in u verstant,
Wat raedt om dese dingen,
| |
[pagina 98]
| |
Van 't een in 't ander Landt,
En over zee te bringen,
4. Hier weet een Boots-man daetlijck raet,
En komt in dit geval,
Met Schepen daer hy het in laedt,
En steeckt weer van de wal,
Om 't grondeloose ruym
In haest te overvaren,
Terwijl hy peeckel-schuym
Brouwt, in de soute baren.
5. Als dan soo een geladen vloot
Komt in de Steden aen,
Al was de Neeringh daer in doodt,
Sy soud' uyt 't Graf op staen.
En yder een ontfonckt,
En vindt dan sijn begeeren.
| |
[pagina 99]
| |
En 't gantsche Landt dat pronckt
Gelijck in Bruylofts kleeren.
6. Maer soo de Zee-vaert wat vervalt
Het rijcke Landt ver-ermt,
De Stadt verliest strack sijn gestalt,
En yder Borger kermt:
Maer als een volle vloot
Komt zeylen in de Haven,
Krijght elck weer in de schoot,
Duysent, en duysent gaven.
7. Maer indien dat ick in't geheel,
Des Zee-vaerts nut uyt-songh,
Ick hoefde wel een yseren keel,
En een metalen tongh:
Maer 't is de pijn niet weert,
Die in mijn hooft te bringen:
| |
[pagina 100]
| |
Soo yemandt meer begeert,
Die magh self meerder singen.
|
|